پسرک

افسار چشمهایش را بازِ باز گذاشته بود

دوستانش می گفتند: «تفریح و خیابان گردی که امّل بازی بر نمی دارد.»

شب که به خانه برگشت اول مصیبتش بود. شادی ها و خنده های وسط خیابان یک طرف

بی خوابی و فکرهای جور و ناجور هم یک طرف.

مادر که بی قراری پسرش را دید به قرص و شربت و داروهای گیاهی متوسل شد

اما پسرک می دانست تا حافظه ی چشمش از تمام دیده های خیابانی پاک نشود، آرامش باز نمی گردد.

آورده های مادر را کنار گذاشت و سجاده اش را پهن کرد. این تنها راه آرامش بود.

«الا بذکر الله تطمئن القلوب»

دوستای گلم سلام. قصد دارم چند هفته ای برای آقا پسرها بنویسم. اما راستش سوژه های حجاب برای پسرها سخت گیر میاد. لطفا اگه مطلب خاصی به نظرتون رسید، ضمن نظراتتون پیشنهاد بدید. ممنون

سکوی سقوط

نگاه حرام و یا چشم چرانی ویروسی است که در هر کسی وارد شود او را رها نمی کند تا از پا در بیاوردش، و فرقی هم برای این ویروس نمی کند که وارد وجود چه کسی شود (مومن باشد یا کافر) فقط کافی است برای یکبار اجازه ورود دهیم تا شروع و یا میل به تکثیر پیدا کند و مصداق این جمله امام صادق علیه السلام شود که فرمود:
چشم چرانی، تخم شهوت را در دل می کارد و چنین کاری برای نگاه کننده کافی است که منشاء فتنه گردد.(1)

دوستان، چشم، دریچه دل و اندیشه انسان است، اگر چگونه نگریستن را یاد بگیریم و چگونه دیدن را تجربه کنیم، چشم، چشمه امید و ایمان می شود و نگاه ما، عبادت و سبب رشد و تکامل خواهد شد، و اگر آن را رها کنیم تا به هر چه هوی و هوس دستور داده نگاه کند، زیانهای متعددی متوجه انسان خواهد شد، و به گناهان ناخواسته دچار خواهد شد؛

مگر فاصله نگاه تا گناه چقدر است؟؟؟؟؟؟؟

درست است که بعضی از گناهان ظاهر کوچکی دارند ولی سکوی سقوط هستند به سوی تباهی و نیستی و مطمئن باشیم اگر چشم چرانی گناه کوچک و بی اثری بود در قران گفته نمی شد چشمانتان را در هنگام مواجهه با نامحرم ببندید.(2)
و رسول گرامی اسلام نمی فرمود: چشمها را از نامحرم بپوشانید تا عجایب و شگفتیها را ببینید(3) و کم هم نیستند کسانی که به این برکات رسیده اند و در عصر ما شیخ رجبعلی خیاط یکی از این نمونه ها و الگوهاست (داستان شیخ رجبعلی خیاط را دراین قسمت مطالعه بفرمایید).

====================================
(1)اَلنَّظرَةُ بَعْدَ النًّظرَةِ تَزرِعُ فی الْقَلبِ الشَّهْوَةَ وَ کَفی بِها لِصاحِبِها فِتْنَ (روضة المتقین، ج 9،‌ص 434)
(2)آیه 31سوره نور
(3)غُضُّوا اَبْصارَکُم تَرَوْنَ الْعَجائِبَ(بحارالانوار، ج 101، ص 41)

فرزندان با حجاب و عفاف؛ گام سوم: به فرزندانتان در مورد رعایت حجاب چیزی نگویید!(تفکر)

از معضلاتی که در جامعه ی امروز زیاد داده می شود، همراهی مادران محجبه با دخترانی بی حجاب است. مادری که برای راضی کردن دخترش نسبت به انتخاب مدل لباسش دچار معضل شده است. به همین دلیل از دغدغه های مهم پدر و مادران این است که: چگونه می توانیم فرزندان با عفافی داشته باشیم؟
جواب این سوال را می توان در چندین پست ذکر کرد. و در هر پست به چندین راه کار تربیتی پرداخته می شود.

گام نخست: پدر و مادرها لطفا رعایت کنند! (توضیح گام را در اینجا بخوانید)

گام دوم: اعتقاد قلبی و التزام عملی والدین به دستورات دینی و ارائه الگویی عملی. (توضیح گام را در اینجا بخوانید)

گام سوم: لطفا به فرزندانتان در مورد حجاب چیزی نگویید! (توضیح گام را در اینجا بخوانید)

صفت اول: به فرزند خود شخصیت بدهیم. (توضیح گام را در اینجا بخوانید)
صفت دوم: به فرزند خود حریت بدهیم. (توضیح گام را در اینجا بخوانید)
صفت سوم: به فرزند خود روحیه تفکر بدهیم.
نتیجه شخصیت و حریت، تفکر است. برای اندیشه ای که از برون به او گفته می شود (شخصیت) و یا اندیشه ای که درون او شکل گرفته است (حریت) همیشه به دنبال چرایی آن است.
باید به فرزند اندیشیدن و نقد کردن و مهارت حل مسأله را آموزش بدهیم. مهارت تفکر و نقد کردن چیزی است که به ما در آموزش و پرورش و دانشگاه یاد نمی دهند. آنچه به ما یاد داده می شود، حفظ کردن است، تأیید بدون چون و چرای نویسنده ی کتاب است. چرا که همیشه نویسنده بهترین کلام را دارد، و این دانش آموز است که اشتباه می کند! پس چرا دانش آموز خود را بیهوده خسته بکند!
ولی سالم ماندن در محیط باز نیاز به انسان متفکر دارد. کسی که به خود جرأت اندیشیدن می دهد، می تواند نقد کند، و سخنان دیگران را ارزیابی کند.پس به فرزندان خود روحیه ی تفکر بدهیم و به سوالات آنان پاسخ بگوییم.
ولی سوال اینجاست: چگونه این سه صفت را در فرزند خود ایجاد بکنیم؟
جواب این سوال را در پستهای بعد خواهید دید.

احساس غرور

با سلام
این دفعه خواستم برای پسر ها بنویسم
فقط برای آقا پسر ها

حجاب برای چشم (2)

   زدست دیده و دل هر دو فریاد       که هر چه دیده بیند دل کند یاد
 بسازم خنجری نیشش زفولاد           زنم بر دیده تا دل گردد آزاد(1)

در پست قبلی تا حدودی راجع به حجاب چشم صحبت کردیم، و به این نتیجه رسیدیم که گذرگاه و  ورود به منجلاب انحرافات و فساد جنسی نگاه به نامحرم و یا همان چشم چرانی است. نگاه های آلوده تخم شهوت را در دل انسان بارور ساخته، و صاحبش را به فتنه و انحراف مبتلا می کند. و شاید از همین جهت است که امیرالمومنین علی علیه اسلام می فرمایند:
(العُیونُ مَصائِدُالشّیطان)  چشمها، کمینگاه شیطان است.(2)
بله دوستان شروع بسیاری از روابط جنسی که منجر به فساد های جنسی است از چشم است، یعنی نخستین مرحله روابط از چشم است که شروع می شود، زیرا چشم دریچه حساسی است که لذت جنسی حاصل از نگاه، در آن متوقف نمی شود، بلکه،
تا اعماق جان و دل انسان پیشروی می کند، و اگر با چشم به مقصود شیطانی برسد تازه وارد منجلابی دیگر به نام فساد جنسی می شود. و در این مرحله است که عفت و حیا در انسان دریده می شود و دیگر کنترل چشمانش را ندارد و به جایی می رسد که هر کسی را ببیند از دریچه تلذذ جنسی نگاه می کند، و فکرش جنبه لذت جویی پیدا می کند و اینجاست که دل مریض می گردد و گاها شاهد عشق های مجازیی می شویم که باعث آن فقط یک نگاه بوده است و بس.
بله دوستان حجاب نداشتن چشم باعث خسارت است و این جدای از آن خسارتی است که در پست قبلی به آن اشاره کردیم که چشم چرانی باعث بیماری خطرناکی برای وجود انسان چون سادیسم خواهد شد.


==========================
(1) دوبیتی های بابا طاهر
(2)شرح غررالحکم،ج1،ص235
(3)روایت روی عکس:بحارالانوار،ج،101،ص35

فرزندان با حجاب و عفاف؛ گام سوم: به فرزندانتان در مورد رعایت حجاب چیزی نگویید!(حریت)

از معضلاتی که در جامعه ی امروز زیاد داده می شود، همراهی مادران محجبه با دخترانی بی حجاب است. مادری که برای راضی کردن دخترش نسبت به انتخاب مدل لباسش دچار معضل شده است. به همین دلیل از دغدغه های مهم پدر و مادران این است که: چگونه می توانیم فرزندان با عفافی داشته باشیم؟
جواب این سوال را می توان در چندین پست ذکر کرد. و در هر پست به چندین راه کار تربیتی پرداخته می شود.

گام نخست: پدر و مادرها لطفا رعایت کنند! (توضیح گام را در اینجا بخوانید)

گام دوم: اعتقاد قلبی و التزام عملی والدین به دستورات دینی و ارائه الگویی عملی. (توضیح گام را در اینجا بخوانید)

گام سوم: لطفا به فرزندانتان در مورد حجاب چیزی نگویید! (توضیح گام را در اینجا بخوانید)

صفت اول: به فرزند خود شخصیت بدهیم. (توضیح گام را در اینجا بخوانید)
صفت دوم: به فرزند خود حریت بدهیم.


حریت در مقابل شخصیت است. شخصیت فرزند را در برابر عوامل بیرونی واکسینه می کند ولی حریت یعنی: فرزند را در برابر عوامل درونی واکسینه می کند. یعنی هنگامیکه فرزند وقتی می فهمد آنچه در درون او شکل گرفته است اشتباه است - ولو اینکه از عوامل بسیار قویی (همانند پدر و مادر) گرفته باشد - آن خصلت را کنار می گذارد.