"سرّنی در نینوا می ماند اگر زینب نبود کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود"
حجاب و وقار حضرت زینب (س) نمونه ی بارز الگو بودن ایشان در تمام طول اسارت توسط سپاه یزید و عمر سعد است.حضرت زینب کبری (س) در این ایام با خطابه های بی نظیر خود نیز در مسیر شام به خونخواهی امام حسین (ع) و هفتاد و دو تن از یاران بزرگوارش پرداختند.
ایشان پرستار بزرگ کربلا بود چنانکه پس از عاشورا؛ از بازماندگان ایثار و رشادت پرستاری می کردند.
طبق روایات مختلف در طول سفر امام حسین(ع) به کربلا بارها با خواهر خود به گفتگو پرداخته و با ایشان درد دل کردند.
شیرزنی که همراه و پابه پای برادر در ستیز حق و باطل همراه شد هماره احیاء گر حجاب فاطمی و امر به معروف و نهی از منکر بودند.
دختر بی همتای حضرت زهرا (س) که حجاب و متانت خود را از مادرش به ارث برده بود و هماره حافظ ارزشهای والای دینی و اسلامی بود.
ازآنجا که ترییت و فرهنگ و وراثت و اکتساب، همه و همه در شکل گیری شخصیت انسان تاثیر تام دارند، فرزند حضرت زهرا(س)، زینب کبری(س) که در این خانه وتحت تربیت شیوه های حضرت زهرا(س) وحضرت علی(ع) قرار گرفته بود، دقیقا پیروی و الگو از آن دو معصوم را در سیره و اخلاق پیش گرفت و دقیقا در همین راستا شیوه حضرتش در مساله حجاب و حضرت (س) در اهمیت حجاب و مساله عفاف زن همانقدر که حضرت زهرا(س) تکیه داشت، سفارش نمود ولی از آنجا که در متون روایی ما و آثار تاریخی راجع به حضرت زینب(س) به جنبه های مبارزاتی آن حضرت اشاره بیشتری شده چه بسا مطالب و و فرمایشات آن عزیز در ارتباط با حجاب منقول نگشته است اما همان مطلب کم و گفته های جسته و گریخته ای که با تتبع زیاد از گوشه و کنار بدست می آید، دلالت تامی بر مسئله دارد که برای نمونه به یکی دو مورد اشاره میکنیم: