نگاه
حرام و یا چشم چرانی ویروسی است که در هر کسی وارد شود او را رها نمی کند
تا از پا در بیاوردش، و فرقی هم برای این ویروس نمی کند که وارد وجود چه
کسی شود (مومن باشد یا کافر) فقط کافی است برای یکبار اجازه ورود دهیم تا شروع و یا میل به تکثیر پیدا کند و مصداق این جمله امام صادق علیه السلام شود که فرمود:چشم چرانی، تخم شهوت را در دل می کارد و چنین کاری برای نگاه کننده کافی است که منشاء فتنه گردد.(1)
دوستان،
چشم، دریچه دل و اندیشه انسان است، اگر چگونه نگریستن را یاد بگیریم و
چگونه دیدن را تجربه کنیم، چشم، چشمه امید و ایمان می شود و نگاه ما، عبادت
و سبب رشد و تکامل خواهد شد، و اگر آن را رها کنیم تا به هر چه هوی و هوس
دستور داده نگاه کند، زیانهای متعددی متوجه انسان خواهد شد، و به گناهان
ناخواسته دچار خواهد شد؛
مگر فاصله نگاه تا گناه چقدر است؟؟؟؟؟؟؟
درست
است که بعضی از گناهان ظاهر کوچکی دارند ولی سکوی سقوط هستند به سوی تباهی
و نیستی و مطمئن باشیم اگر چشم چرانی گناه کوچک و بی اثری بود در قران
گفته نمی شد چشمانتان را در هنگام مواجهه با نامحرم ببندید.(2)
و رسول گرامی اسلام نمی فرمود: چشمها را از نامحرم بپوشانید تا عجایب و شگفتیها را ببینید(3) و کم هم نیستند کسانی که به این برکات رسیده اند و در عصر ما شیخ رجبعلی خیاط یکی از این نمونه ها و الگوهاست (داستان شیخ رجبعلی خیاط را دراین قسمت مطالعه بفرمایید). ====================================(1)اَلنَّظرَةُ بَعْدَ النًّظرَةِ تَزرِعُ فی الْقَلبِ الشَّهْوَةَ وَ کَفی بِها لِصاحِبِها فِتْنَ (روضة المتقین، ج 9،ص 434)
(2)آیه 31سوره نور
(3)غُضُّوا اَبْصارَکُم تَرَوْنَ الْعَجائِبَ(بحارالانوار، ج 101، ص 41)