حضرت فاطمه معصومه (س) دختر امام هفتم شیعیان (ع) در سال 173 هجری در دوران خلافت هارون الرشید به دنیا آمدند و با امام رضا (ع) تنی هستند.
دوران
حیات ایشان دوره ای بسیار خطیر است چراکه عباسیان در جهان اسلام حاکم شده و
این عصر دوران انتقال مکتب تشیع که امام صادق (ع) آن را پایه گذاری و
تبیین کرده بودند به امام کاظم (ع) است. البته تفاوت فاحش این عصر آن است
که امویان قیام های شیعی را سرکوب می کردند اما در عصر عباسیان نفاق حاکم
بود، آنها که با شعار "الرضا من آل محمد (ص)" روی کار آمدند بعد از رسیدن
به قدرت نیرنگ کردند و به حدی بر آل محمد (ص) ظلم کردند که شیعیان می گفتند
ما از ظلم عباسیان به عدل امویان پناه می بریم!
این ظلم به گونه ای بود
که منصور دوانیقی نزدیک به چهار هزار شیعه را به گونه ای سرکوب کرد که
جنایات داعش یادآور آن است؛ او شیعیان را آتش می زد و بدن هایشان را مثله
می کرد.
در چنین شرایطی حضرت معصومه (ع) شش ساله بودند که دوران زندان و
سختی های امام کاظم (ع) آغاز شد، اما ایشان در همان شش سالگی از نظر
کمالات به قدری رشد یافته بودند که سوالاتی را که مردم به محضر امام کاظم
(ع) مطرح می کردند را پاسخ می دادند؛ آمده است که وقتی موسی بن جعفر (ع)
پاسخ ایشان را شنیدند فرمودند: "فداها ابوها" یعنی پدرت فدایت شود.
ادامه مطلب ...
خشونت علیه زنان اقسام گوناگونی دارد؛ از شناختهشدهترین آنها که همان خشونت
فیزیکی است، تا خشونتهای دیگر کلامی، جنسی، روانی، مالی، اجتماعی و حتی
شغلی، سیاسی و قانونی. اما نگاه مواد قانونی ما نسبت به خشونتهایی که علیه
زنان صورت میگیرد چیست؟ این خشونتها تا چه حدی در قانون تعریف شده، قابل
پیگیری و مجازاتند؟
گفتوگوی ما با بهمن کشاورز، حقوقدان و رییس اتحادیه سراسری کانونهای وکلای دادگستری ایران را در این زمینه بخوانید.
در بین راهکارهایی که برای حذف آزار و خشونت علیه زنان مطرح میشود، قوانین و مقررات نقش بسیار مهمی دارند. قوانین کشور ما به موضوع خشونت علیه زنان چه نگاهی دارند؟
با توجه به آنچه که در مقدمه قانون اساسی تحت عنوان زن در قانون اساسی آمده، میتوان نتیجه گرفت که این قانون در پی برقراری ارزش و کرامتی بالاتر و والاتر برای زنان است و مفاد دو اصل 20 و 21 قانون اساسی از یک سو تساوی حقوق زن و مرد و از دیگر سو وظیفه دولت را در خصوص تضمین حقوق زنان اعلام کرده است. به این ترتیب این مساله که زنان باید از هر نوع تعرض جسمی، روانی و اخلاقی مصون باشند امری کاملا بدیهی است و ظاهرا نباید نیاز به تصریح باشد اما در عمل میبینیم که چنین نیست و زنان چه در محیط خانواده، چه در محیط کار و چه در کوچه و خیابان در معرض تعرضها و خشونتهای گوناگونی قرار دارند.
قانونگذار در این خصوص آنگونه حساس است که در ماده 619 قانون مجازات اسلامی مقرر داشته «هرکس در اماکن عمومی یا معابر متعرض یا مزاحم اطفال یا زنان شود یا با الفاظ و حرکات مخالف شئون و حیثیت به آنان توهین کند، به حبس از دو تا شش ماه و تا 74 ضربه شلاق محکوم خواهد شد.» توجه شود که قانونگذار به تعیین مجازات حبس و شلاق، هردو با هم، توجه داشته است.
ادامه مطلب ...