فلسفه حجاب (3)

فلسفه سوم: حجاب به منظور استثمار زنان است

عده ای با یکی دانستن تاریخ زن در دوره های گذشته تاریخی و تعمیم دادن سرنوشت غربی او بر کل نظام های حکومتی دنیا؛ چنین فرض کرده اند که علت حجاب و نوع پوشش در اسلام، بخاطر استثمار و بهره کشی از زنان بوده است و هدف از آن نوعی تسلط و برتری دادن مردان بر زنان است و این دو قشر را یکی زیر دست دیگری را زبر دست فرض کرده اند.

برخی علت وجوب حجاب و پوشش را در اسلام را نشانه ی تحقیر زن و مملوک بودن او و در خدمت اوامر مرد اش دانسته اند و این قانون زن را هر چه بیشتر در خدمت مرد قرار می دهد؛ و از این رو با دستاویز قرار دادن حجاب، علیه نظام حقوقی اسلام به اعتراض پرداخته اند و با هجوم گسترده ای، اکثر عقاید و ارزش های جامعه ی اسلامی را مردود دانسته اند.

همچنانکه امروزه شاهد هستیم، با تاسیس شبکه های ماهواره ای به تبلیغ ضد ارزش ها و تحقیر قوانین اسلامی می پردازند مثل شبکه های "من و تو" ، "gemTV "، "فارسی وان" و ... که سردمدار این هجمه ی عظیم فرهنگی هستند و با بکارگیری روش های زیرکانه ای به جنگ نرم مشغول هستند! این شبکه ها، حجاب را مانع از آزادی زنان و نشانه ی مالکیت مردان بر زنان می دانند و تنها راه آزادی را کناز گذاشتن حجاب می دانند.
 

فلسفه حجاب (1)

با توجه کردن به احکام حجاب و پوشش در اسلام ، چه از نگاه درون دینی و چه از نگاه برون دینی؛ اولین سوالی که به ذهن می آید، این است که علت و فلسفه داشتن حجاب و پوشش چیست!؟ چرا اسلام انسان ها را به داشتن حجاب امر فرموده است! داشتن حجاب، دارای چه مصلحت و ضرورتی است که از واجبات شمرده شده است؟

از آنجا که آموزه های اسلامی و احکام آن؛ مبتنی بر علت ها و مصالح حقیقی و واقعی است،از این رو پی بردن به این حقایق و دلیل ها، اولا برای محکم تر شدن انگیزه های مسلمانان در رعایت حجاب مفید است و در ثانی برای مقابله با شبهات و ردّ دلیل هایی در مورد حجاب بیان می کنند؛ می تواند کاربرد داشته باشد.

اینکه علت وجود حکم حجاب در میان ادیان و قومیت ها چیست، برخی دلیل هایی را ذکر کرده اند و با مخدوش کردن این ادله، خواسته اند تا این حکم را مردود بداند، که در این گفتار قصد بیان این ادله و بررسی و ارزیابی آنها را داریم تا در نهایت به دلیل و فلسفه ی اصلی وجود حکم حجاب در اسلام با توجه به آیات و روایات برسیم.

(چون بیان تمامی ادله در یک پست، بسیار طولانی می شود؛ این دلایل بطور چند پست بیان خواهد شد.)

فلسفه اول: با پرده نشین کردن زن بدنبال رهبانیت و ریاضت هستیم.

ارائه ی این نظریه از این جهت است که چون زن بزرگترین موضوع خوشی و کامرانی بشر است ، اگر زن و مرد معاشر و محشور با یکدیگر باشند ، خواه ناخواه دنبال لذتجوئی و کامیابی می روند . بنابراین برخی تصور کرده اند که فلسفه ی اینکه در اسلام و تقریبا در ادیان الهی؛ زنان ملزم به رعایت پوشش و حجاب و پرده نشینی هستند، بخاطر این است که در نظر این ادیان، انسان با معاشرت با زن و انس با او، از یاد خداوند غافل می شود و نمی تواند مراحل تقرب و عرفان الی الله را بخوبی بپیماید! از این رو برخی معتقد هستند که کسی که می خواهد به مقام قرب اله برسد باید از اینگونه مسائل کناره گیری کند و از زنان کناره گیری کند. بنابراین دیده می شود که عده ای فقهاء و روحانیون را با این تفکر، نقد می کنند و علت امر بهداشتن حجاب را از طرف ایشان، صرفا بخاطر منافات داشتن با قرب الهی می دانند و چون ضرورتی برای پیمودن مراحل سعادت و ریاضت را در خود نمی بینند، بنابراین داشتن حجاب را نیز ضروری نمی دانند! با اینکه داشتن حجاب در اسلام بخاطر دلیل های فردی – اجتماعی است.

شاید علت اینچنین دیدی نسبت به احکام حجاب و پوشش در اسلام در نظر برخی؛ بودن چنین تفکری در ادیان الهی دیگر مثل یهودیت و مسحیت ( چون کشیش ها بخاطر تقرب به مسیح ازدواج نمی کنند!!) است و همچنین درآیین های شرقی مثل بوداییسم، هندوییسم و .. . به همین خاطر در چنین ادیان و چنین تفکراتی، رسیدن به وضع ظاهری و استعمال عطر و .. و حتی کوتاه کردن مو نیز مذموم شمرده می شود و برای رسیدن به درجات بالاتر باید از ایتگونه مسائل نیز دوری شود.

اما این دلیل (رهبانیت و ریاضت به منظور قرب الهی) نمی تواند دیلی بودن حجاب در اسلام باشد ؛ به چند دلیل:

1 ) در هیچیک ار منابع اسلامی ، فلسفه احکام حجاب و پوشش را، ریاضت و رهبانیت ذکر نشده است.
2 ) روایات اسلامی بسیاری اشاره دارند که اسلام با چنین تفکری ( گوشه نشینی و ریاضت برای رسیدن به مراتب عالی ) مخالفت کرده است. از پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله نقل شده که : « تنظفوا و لا تشبهوا بالیهود » . یعنی نظیف باشید و خودتان را شبیه به یهود نکنید . بعد فرمود زنان یهودی که زناکار شدند بدان جهت بود که شوهرانشان کثیف بودند و مورد رغبت واقع نمی شدند . خودتان را پاکیزه کنید تا زنانتان به شما راغب گردند عثمان بن مظعون یکی از اکابر صحابه رسول اکرم است ، خواست به تقلید از راهبان ، به اصطلاح تارک دنیا شود ، ترک زن و زندگی کرد و لذتها را بر خویش تحریم ساخت . همسرش نزد رسول خدا آمده عرض کرد یا رسول الله ! عثمان روزها را روزه می گیرد و شبها به نماز بر می خیزد . پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله خشمگین شده برخاست به نزد وی آمد . عثمان مشغول نماز بود . صبر کرد تا نمازش تمام شد ، فرمود : ای عثمان خدا مرا به رهبانیت دستور نفرموده است . دین من روشی منطبق بر واقعیت و در عین حال ساده و آسان است . " « لم یرسلنی الله تعالی بالرهبانیة و لکن بعثنی بالحنیفیة السهلة السمحة» " {1} یعنی خداوند مرا برای رهبانیت و ریاضت نفرستاده است ، مرا برای شریعتی فطری و آسان و با گذشت فرستاده است . من نماز می خوانم و روزه می گیرم و با همسرانم نیز مباشرت دارم . هر کس که دین مطابق با فطرت مرا دوست می دارد باید از من پیروی کند .
3 ) روایات فراوانی در زمینه تشویق به ازدواج، شیوه های معاشرت بین زن و شوهر و غیره وجود دارد که چنین فلسفه بافی را رد می کند. اسلام لذت جنسی در حدود قانون را تحسین کرده است تا جائی که فرموده دوست داشتن زن از صفات پیغمبران است : « من اخلاق الانبیاء حب النساء » {2} . در اسلام زنی که در آرایش و زینت خود برای شوهر کوتاهی کند ، نکوهش شده است کما اینکه مردانی که در ارضاء زن خود کوتاهی می کنند نیز نکوهش شده اند . که این مطلب با جستجوی مختصر در منابع حدیثی شیعی بدست خواهد آمد.
4) آیات و روایات زیاد در مورد ضرورت پاکیزگی در اسلام و زیبا بودن و استعمال عطر و ... که کلا با این تفکر ریاضت مخالف است. از شعار های اسلام « النظانت من الیمان» است. و همچنین استحباب پوشیدن جامه سفید یکی به خاطر زیبائی است و دیگر به خاطر پاکیزگی است ، زیرا لباس سفید چرک را بهتر نمایان می سازد و به همین موضوع در روایات اشاره شده است : « البسوا البیاض فانه اطیب و اطهر » {3} ؛ رسول اکرم هنگامی که می خواست نزد اصحابش برود به آئینه نگاه می کرد ، موهای خود را شانه و مرتب می ساخت و می گفت خداوند دوست می دارد بنده اش را که وقتی که به حضور دوستان خود می رود خود را آماده و زیبا سازد. {4}

در نتیجه، تا اینجا چنین یحث شد که علت و فلسفه حکم حجاب در اسلام، ریاضت و رهبانیت با پرده نشین کردن زن نیست! اما اینکه فلسفه اصلی آن چیست، و چه دلیل هایی دیگری آورده اند، در پست های بعد به آن اشاره خواهیم کرد.

یا علی

نظر حضرت آیت الله العظمی مکارم در باره استفاده از رایتل

چند روزیست فتوای حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی) در مورد امکان جدید رایتل (مکالمه ی تصویری) نقل محافل اینترنتی شده است.
فتوای این مرجع تقلید که معمولا با تحریف در سایت ها و وبلاگ و شبکه های اجتماعی نقل می شود از این قرار است:
شخصی پس از ذکر مزایا و معایب استفاده از موبایل تصویری می پرسد:  
آیا جایز است شرکت های خصوصی یا نیمه دولتی اقدام به راه اندازی این اپراتور (تلفن تصویری) کنند؟ حکم مساعدت و معاونت در راه اندازی چنین اپراتوری چیست؟
ایشان در جواب می فرمایند:
اولا به یقین مفاسد این کار از فوائد آن بیشتر است و منشاء مفاسد جدیدی در جامعه ما که متأسفانه درگیر مفاسد مختلفی است خواهد شد و این مطلب پوشیده ای نیست؛ البته ممکن است منافع آن چشم و گوش عدّه ای را بر روی مفاسد آشکار آن ببندد.
ثانیاً: با توجّه به این که ضرورتی برای أصل این کار نیست بنا براین شرکت های خصوصی و دولتی باید از آن خودداری کنند و مکلفین نیز باید از خرید آن اجتناب نمایند مگر کسانی که مطمئن باشند از آن سوء استفاده نخواهد شد. (1)

حال سوالی که در این جا مطرح می گردد این مسأله است:
چرا مراجع تقلید و علماء دین در برخورد با پیشرفتهای بشری مخالفت می کنند؟ مسأله ای که به هنگام اختراع رادیو، تلویزیون، ویدیو، ماهواره و ... اتفاق افتاده است.
این شبهه را با ذکر دو مقدمه می توان جواب داد:
مقدمه ی اول: وقتی در اسلام امری ممنوع و حرام می شود، به دو لحاظ است.
اول: گاهی به علت این است که آن شیئ هیچ منفعت حلالی ندارد. همانند: بت. (این قسم قطعا حرام است).
دوم: ولی گاهی یک شیئ هم استفاده ی حلال دارد و هم استفاده ی حرام. همانند: چاقوی ضامن دار، تلویزیون، ماهواره، موبایل تصویری و ... . در این صورت چنانچه دو شرط زیر را داشت، حلال می باشد: اول: استفاده ی حلال کم نباشد. مثلا اگر اکثر برنامه های تلویزیون ترویج فرهنگ غرب باشد، خرید و فروش تلویزیون حرام است. ولی اگر همین تلویزیون استفاده ی حلال زیادی داشته باشد؛ حلال است.
تلفن تصویری هم از همین قبیل است.
چنانچه در جامعه ای استفاده ی حلال از موبایل تصویری کم باشد، تلفن تصویری حرام می گردد.
ولی اگر در همان جامعه، فرهنگ استفاده از موبایل تصویری وجود داشته باشد قطعا تلفن تصویری حرام نمی باشد.
مقدمه ی دوم: مراجع تقلید به هنگام بیان حلال یا حرام بودن این وسایل، دو نوع مخاطب دارند. اول: عموم مردم که استفاده کنندگان این وسایل هستند. دوم: مسوولین فرهنگی و ... .
وظیفه ی مسوولین با عموم مردم تفاوت دارد. مسوولین در ابتداء باید فرهنگ سازی لازم جهت استفاده از این وسائل را در بین مردم تبلیغ کنند، و سپس آن وسیله را در معرض استفاده ی عموم قرار بدهند. و کسی حق ندارد وسیله ای که هنوز فرهنگ صحیح استفاده از آن وجود ندارد در بین مردم ترویج دهد. همانند چاقوی ضامن دار. اگر مردمی فرهنگ استفاده از چاقوی ضامن دار را نداشته باشند و از آن بیشتر در دعواها و منازعات خیابانی استفاده می کنند؛ هر کسی ذره ای عقل داشته باشد می گوید: باید از خرید و فروش آن جلو گیری بکنیم.
جواب شبهه:
ایشان نسبت به مسوولین گفته اند: به علت عدم وجود فرهنگ استفاده از این پیشرفت (= به وجود آمدن مفاسد مختلف در جامعه) آن را در جامعه رواج ندهید. (همانند جلوگیری از خرید و فروش چاقوی ضامن دار در جامعه ای که فرهنگ استفاده ی صحیح از آن وجود ندارد).
همچنین نسبت به عموم مردم گفته اند: چنانچه کسی اطمینان دارد از این پیشرفت بشر، سوء استفاده نمی شود، می تواند از آن استفاده بکند.
همانگونه که می بینید مراجع تقلید با پیشرفت بشر مخالفتی ندارند؛ و الا استفاده از آن را در هر صورتی منع می کردند؛ لیکن آنچه علماء با آن مخالف هستند: سوء استفاده از پیشرفت بشر در راستای فرهنگ غلط و شیطانی می باشد.

=============================

(1) به نقل از سایت معظم له.

از شعار تا عمل

قابل توجه آنهایی که میگند: چرا جوانان ما به بی عفتی بیشتر تمایل پیدا می کنند:
اگر عملمون مثل شعارمون نباشه اگر صدا و سیمامون مثل تئوری هایمان نباشداگر نمایندگان هنر و فرهنگمان، فرهنگی نباشندهمین میشه دیگه!!!

چادری بودن؛ نشانه ی داشتن حجاب کامل نیست!!

شاید تعجب کنید اگر بشنوید که « چادری بودن، نشانه ی داشتن  حجاب کامل نیست! » حتی اگر سرتاسر بدن را نیز پوشانده باشد! بلکه باید چهار شرط اساسی و اولیه را نیز رعایت کند تا حجاب کامل محسوب شود.

(گروه حجاب و عفاف)

این چهار شرط اساسی برای حجاب خانم ها، از این قرار است:
1- کوتاه نبودن و سرتاسری بودن:تمام بدن باید پوشیده باشد مگر صورت و دو دست تا مچ آن. بنابراین باید پاها، گردن، موها و ... پوشیده باشند. جواهرات و زیور آلات نیز نبایند معلوم باشند و باید آنها را پوشاند؛ مگر آنچه که عرف باشد مثل حلقه ی نامزدی، انگشتر عقیق و ...
2- گشاد و آزاد بودن:
چادر و بطور کلی پوشش باید به اندازه ی کافی گشاد باشد بطوری که شکل و اندازه ی اندام بدن معلوم نباشد، حتی در مورد پاها؛ لباس یا شلوار نباید تنگ و چسبان باشند.
3- ضخیم بودن:
لباس باید به اندازه ی کافی ضخیم باشد بطوری که اگر لباس زیر آن مناسب نیست ،نباید معلوم باشد. بنابراین خیلی از چادر های  توری و نازک که زیر آنها معلوم هست، پوشش کامل بحساب نمی آیند! و باید از این جهت نیز دقت کافی داشت.
4-  مدل و استایل آن:
لباس ها و چادر نباید دارای رنگ خاص، طرح و مدل خاص و همچنین سبک بخصوصی باشند که جلب توجه کنند و هدف از داشتن حجاب را که همان حفظ عفت و حیاء است را زیر سوال ببرند. بنابراین باید از لباس و چادر هایی با رنگ های جلف و زننده ، طرح های فانتزی و لوس پرهیز کرد. و بعلاوه باید از پوشیدن لباس هایی که مخصوص جنس مخالف است و به اصطلاح پسرانه و یا مردانه است و همچنین لباس هایی که نشانه ی مذهب و فرقه ی خاص دیگری است نیز باید اجتناب کرد.

حرف های خوب در قالب های بد

گاهی وقت ها میشه حرف های خیلی خوب را در قالب خیلی بد گفت .
گاهی وقتها هم حرفهای خیلی بد را در قالبی زیبا بهمون میگند. کسی دقت نمیکنه این حرف خوبیه با قالبی بد،
یا حرف بدیه با قالبی خوب؛همه به قالبها نگاه می کنند؛ پس بهتره امر به معروف هم میخواهیم بکنیم،
یا نهی از منکری میخواهیم بکنیم در قالبی خوب و زیبا باشد.
خطاب بی حجابها به کلماتی مثل قرتی، عقده ای و ... قالبی زشت است.

چرا که خداوند می فرماید:
با آنان با روشی نیکو مجادله بکن.
(سوره نحل (16) : آیه 125)