انسان به تبع از پروردگار خویش زیبایی را دوست داشته و در جهت رسیدن
به آن گام بر می دارد و برای رسیدن به زیبایی حتی درد و رنج تیغ جراحی را به جان می
خرد چرا که همه زیبایی و به عبارت دیگر خوشگلی را دوست دارند.

امام علی «علیه السلام» فیما رواه الإمام الصّادق «علیه السلام»: إنّ اللَّه
جمیل یحبّ الجمال، و یحبّ أن یرى أثر النّعمة على عبده.
امام على «علیه السلام» به روایت امام صادق «علیه السلام»: خدا زیباست و زیبایى
را دوست مىدارد و دوست مىدارد که نشانه نعمت بر بندهاش دیده شود. (الحیاة/ ترجمه
احمد آرام/ ج6/ 214)
خداوند نیز افراد زیبا رو را دوست دارد!
کیفیت چهره و سیما امری اکتسابی نیست تا امتیازی برای انسان محسوب شود، به عبارت
دیگر صورت و چهره ی زیبا، امری نیست که بدان وسیله برای فرد افتخاری حاصل شده و به
خاطر آن مورد تحسین و تقدیر قرار گیرد و این امر به قدری بدیهی است که نیاز به
اقامه دلیل برای آن نیست. اما در میان روایات توجه خاصی به افراد خوش سیما (احسان
الوجوه) شده است و بدین وسیله برای چهره زیبا امتیازاتی قائل شده و نتایج و ثمراتی
برای آن بر می شمرند، به گونه ای که پیغمبر صلوات الله علیه فرمودند: خیر را نزد
افراد زیبا رو بیابید و ابى سعید می گوید پیغمبر فرمود: کارهاى خوب را از زیبا
رویان انتظار داشته باشید و حضرت باقر علیه السلام فرمود شخصى که داراى چهره زیبا
باشد و دامنش به گناه بىعفتى آلوده نباشد از بندگان خالص خدا است. (بحار الأنوار-
ترجمه جلد 67 و 68/ ترجمه موسوى همدانى/ ج1/ 10)
ابن بندار ... از ابن عباس که رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله فرمود هدایت نیکو
قیافه و هیئت نیکو، معتدل بودن در روش و در زندگى یک چهل و پنجم از نبوت است. (از
حالات و خصائل پیامبران است). (بحار الأنوار- ترجمه جلد 67 و 68/ ترجمه موسوى
همدانى/ ج2 / 338)
بنابراین با توجه به این روایات باید نتیجه گرفت، از افرادی که چهره مناسب و
زیبایی ندارند نمی توان انتظار کار خیر و نیک را داشت؟
ادامه مطلب ...