حجاب و عفاف

حفظ حجاب به زن کمک میکند تا بتواند به آن رتبه معنوی عالی خود برسد. «مقام معظم رهبری»

حجاب و عفاف

حفظ حجاب به زن کمک میکند تا بتواند به آن رتبه معنوی عالی خود برسد. «مقام معظم رهبری»

آیا رسانه ملی در قبال مسئله حجاب مسئولیت دارد؟


یکی از ناهنجاری های اجتماعی که طی سالهای اخیر به دلایل مختلف شیوع نگران کننده ای یافته است و خصوصا با فصل گرما و علاقه به استفاده از لباس های خنک از شدت بیشتری برخوردار می شود، پدیده بدحجابی یا حتی اخیرا بی حجابی است. در اینکه اصل رعایت پوشش و حجاب برای زن و مرد یک حکم الهی و قرآنی است و نه یک امر سلیقه ای از سوی مسئولین، هیچ شکی نیست. در این اصل هم که در یک کشور اسلامی که قانون اساسی آن مبتنی بر قرآن است و اکثریت جامعه را انسان های معتقد و پایبند به شریعت و احکام اسلامی تشکیل می دهند حجاب باید در محیط های عمومی از سوی همه رعایت شود، هیچ شکی نیست. چرا که در عصر حضرت رسول اکرم (ص) هم با وجودی که اقوام غیر مسلمانی همچون یهود در چارچوب مرزهای حکومت اسلامی پیامبر اعظم (ص) زندگی می کرده اند با وجودی که حجاب در مسلک و آیین و مذهب آنان اجباری نبود ولیکن تا زمانی که در مرزهای حکومت اسلامی بودند می بایست تابع قوانین اسلامی و حکومتی می بودند و لذا در اصل رعایت پوشش اسلامی حتی برای اقوام غیر مسلمان در کشورمان هیچ شکی باقی نمی ماند. حتی اگر همه این موارد را نادیده بگیریم احترام به قانون، وظیفه هر شهروندی است که می بایست رعایت شود و مصداق بارز آن رعایت قانون حجاب است.

اینکه چرا طی سال های اخیر این روند در کشور ما جاری شد بحث دیگری است که نیاز به آسیب شناسی های خاص خود را دارد. ولی اینکه چه باید کرد وظیفه همه انسان های دغدغه مند و دلسوز و پایبند به دین است. رسانه ملی هم که در قبال بسیاری از پدیده ها بخصوص پدیده های سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی از پتانسیل های بالایی برای تاثیرگذاری برخوردار است می بایست در این حوزه به طور جدی تر از گذشته وارد عرصه شود و نقش ایفا نماید.

به نظر من رسانه ملی از چند زاویه می تواند حائز جایگاه و نقش مهمی باشد؛ اولا اینکه در مقام آسیب شناسی جدی در این حوزه گام بردارد. بخصوص در برنامه های خانواده محور که اخیرا هم از نظر کیفی و هم کمی از سطح قابل قبولی برخوردار شده است. آسیب شناسی
می تواند مبنای چاره اندیشی مسئولین فرهنگی و نیز خانواده ها و حتی خود رسانه ملی قرار بگیرد.

نقش دیگری که رسانه ملی می تواند ایفا کند، ترویج و اشاعه و فرهنگ سازی برای مقوله مهم امر به معروف و نهی از منکر است. چرا که در قبال پدیده بدحجابی بیش از هر نهاد یا ارگان حکومتی، این خود مردم هستند که می توانند موثر واقع شوند و البته مسئولیت دارند. تا زمانی که در قبال این مسائل از سوی مردم هیچ عکس العملی بروز نیابد، محال است با دیگر اقدامات، اتفاق خاصی رخ دهد. بنابر این جا انداختن و متذکر شدن فرهنگ بسیار مهم امر به معروف و نهی از منکر و نیز راههای موثر و شیوه های صحیح و اصولی این جزء از فروع دین یکی از رسالت های سیما می تواند تلقی گردد.

راه اندازی کرسی های آزاد اندیشی و برنامه های مستند و یا مناظره مانند و به طور کلی تهیه برنامه های آزاد برای بحث و تبادل نظر پیرامون این موضوع می تواند به درک بهتر و عمیق تر ابعاد این پدیده برای جوانان بینجامد. چرا که دلیل بسیاری از این هنجارشکنی های اجتماعی، عناد یا مخالفت و لجبازی نیست بلکه یک تصور و یا باور غلط اجتماعی و یا حتی دینی است و از آنجایی که بسیاری از افراد مبتلا به این ناهنجاری اجتماعی ممکن است به دلایل مختلف ارتباط صحیح و سازنده ای با آنها صورت نگرفته باشد و در نتیجه امکانی برای انتقال مفاهیم و فلسفه ها و ارزشهای صحیح عقلی و دینی حجاب اسلامی و پوشش مناسب به ایشان مهیا نشده باشد، فراهم آوردن این ویژه برنامه ها می تواند راهی برای ارتباط سازنده تر و تعامل منطقی تر با آنان محسوب شود.اقدام دیگری که رسانه ملی باید انجام دهد توجه به پوشش مجریان، بازیگران و کلیه افرادی است که از تلویزیون به مردم نشان داده می شوند و به نوعی الگوسازی می شوند. همچنین معرفی تهیه کنندگان و طراحان نمونه مدل های لباس اسلامی و یا لباس های متناسب با شأن یک بانوی شیعه و مسلمان از دیگر پیشنهادهایی است که می توان برای این موضوع ارائه کرد.آنچه در بالا ذکر شد تنها بخشی از رسالت ها و وظایف بی شماری است که رسانه ملی در قبال موضوع حجاب و هنجارسازی اجتماعی بر دوش دارد.

محمد جواد جعفریان - رسالت

شبکه من وتو از حجاب چه می داند؟


شبکه من وتو در برنامه ای که به حجاب زنان در ایران می پرداخت، حجاب را مانعی برای پیشرفت زنان عنوان کرد.به گزارش جام نیوز، شبکه من وتو طی برنامه ای، به بررسی وضعیت حجاب در زمان رژیم دیکتاتوری پهلوی و مقایسه آن با قانون حجاب در جمهوری اسلامی ایران پرداخت.مجری برنامه، آزادی در انتخاب حجاب را ستوده و اجباری بودن آن را نکوهید.

وی در این برنامه با پخش تصاویری از زمان رژیم پهلوی که حضور زنان برهنه در سواحل دریا و در عین حال حضور زنان محجبه در حال تماشای دریا را عین آزادی عنوان کرد و گفت: «محمدرضاپهلوی با آزادی انتخاب حجاب، برای زنان بزرگترین خدمت را به زنان داشت و این موجب پیشرفت زنان در عرصه های اجتماعی و سیاسی شد.»مجری برنامه در ادامه افزود: «دین اسلام حجاب را به عنوان یک رعایت شخصی توصیه کرده و در این باره در قرآن به صراحت عنوان نشده است و اجباری شدن حجاب در جامعه از نظر فقهای معتبر مردود است.»وی که خشم درونی خود را نمی توانست مخفی کند عنوان کرد: «اگر زنی حجاب را رعایت نکند عقوبت آن فقط در آخرت است و کسی حق مجازات آن را ندارد و مراجعی که حجاب را واجب دانسته اند در اجباری بودن آن سکوت کرده اند.»نکته قابل توجه این است که شبکه من وتو که خود را یک کارشناس مذهبی می داند، از ذره ای مطالعه در این خصوص غافل بوده و اشتباهات گذشته خود را تکرار می کند.قرآن کریم درباره حجاب صراحتا در سوره احزاب آیه 59 به پیامبراسلام(ص) می فرماید: «به زنان با ایمان بگو دیدگان خود را [از هر نامحرمی] فرو بندند و پاکدامنی ورزند و زیورهای خود را آشکار نگردانند مگر آنچه طبعاً از آن پیداست، و باید روسری خود را بر گردن خویش [فرو] اندازند و زیورهایشان را [جز برای محارم خود] آشکار نکنند و پاهای خود را [به گونه ای به زمین] نکوبند تا آنچه از زینت شان نهفته می دارند معلوم گردد.

ای مؤمنان!همگی [از مرد و زن] به درگاه خدا توبه کنید امید که رستگار شوید.»نه تنها آیات و روایات متعددی در خصوص وجوب حجاب وجود دارد بلکه دلایل عقلی فراونی بر حفظ حجاب زنان وجود دارد.زن به عنوان یک انسانی که ظاهرش برای یک مرد فریبنده بوده و موجب طمع به وی می شود باید خود را از نگاه های نامحرمان بپوشاند.البته حجاب در تمامی ادیان وجود داشته و فرهنگ اصیل ایرانی حتی قبل از اسلام بر این نکته پایبند بوده است و این از اشیای کشف شده باستانی که زنان و مردان آن عصر را به تصویر کشیده است کاملا نمایان است که زنان ایرانی به حجاب پایبند بوده اند.این نکته غیرعقلانی است که در جامعه ای به زنان اجازه حضور بر هر شکل ممکن بدهند و زنانی با پوشش مبتذل و برهنه در جامعه حاضر شوند و گردانندگان جامعه، نسبت به تبعات آن بی تفاوت باشند زیرا این آزادی برهنگی موجب تجاوز به عنف و چه بسا قتل و آدم ربایی می شود.

منبع: روزنامه رسالت

مسئولیت صداو سیما در باب بدحجابی

بدحجابی، یکی از ناهنجاری های اجتماعی است که خصوصا با نزدیک شدن به فصل گرما بیشتر به یک مسئله تبدیل می شود. در اینکه اصل رعایت پوشش و حجاب برای زن و مرد یک حکم الهی و قرآنی است و نه یک امر سلیقه ای هیچ شکی نیست. در این اصل هم که در یک کشور اسلامی که قانون اساسی آن مبتنی بر قرآن است و اکثریت جامعه را انسان های معتقد و پایبند به شریعت و احکام اسلامی تشکیل می دهند و بنابراین حجاب باید در محیط های عمومی از سوی همه رعایت شود تردیدی وجود ندارد. در عصر حضرت رسول اکرم(ص) هم با وجودی که حجاب در مسلک و آیین سایر ادیان اجباری نبود ولیکن پیروان آن ادیان تا زمانی که در قلمرو حاکمیت اسلام حضور داشتند، باید قوانین را رعایت می کردند. به همین دلیل هم امروز در اصل رعایت پوشش اسلامی حتی برای افراد غیر مسلمان و اقلیت های مذهبی نیز در کشورمان هیچ شکی باقی نمی ماند. حتی اگر همه این موارد را نادیده بگیریم احترام به قانون وظیفه هر شهروندی است که می بایستی رعایت شود و مصداق بارز آن رعایت قانون حجاب است.
اینکه چرا طی سال های اخیر این روند در کشور ما جاری شد بحث دیگری است که نیاز به آسیب شناسی های خاص خود را دارد. ولی اینکه چه باید کرد وظیفه همه انسان های دغدغه مند و دلسوز و پایبند به دین است. رسانه ملی هم که در قبال بسیاری از پدیده ها بخصوص پدیده های سیاسی و اجتماعی و فرهنگی از پتانسیل های بالایی برای تاثیرگذاری برخوردار است می بایستی در این حوزه به طور جدی تر از گذشته وارد عرصه شود و نقش ایفا نماید.
صداوسیما از چند زاویه می تواند حائز جایگاه و نقش مهمی باشد. اولا اینکه در مقام آسیب شناسی جدی در این حوزه گام بردارد.و بخصوص در برنامه های خانواده محور که اخیرا هم از نظر کیفی و هم کمی از سطح قابل قبولی برخوردار شده است. آسیب شناسی می تواند مبنای چاره اندیشی مسئولین فرهنگی و نیز خانواده ها و حتی خود رسانه ملی قرار بگیرد.
نقش دیگری که این رسانه می تواند ایفا کند ترویج و اشاعه و فرهنگ سازی برای مقوله مهم امر به معروف و نهی از منکر است. چرا که در قبال پدیده بدحجابی بیش از هر نهاد یا ارگان حکومتی این خود مردم هستند که می توانند موثر واقع شوند و البته مسئولیت دارند. تا زمانی که در قبال این مسائل از سوی مردم هیچ عکس العملی بروز نیابد محال است با دیگر اقدامات اتفاق خاصی رخ دهد. بنابراین جا انداختن و متذکر شدن فرهنگ امر به معروف ونهی از منکر و نیز راه های موثر و شیوه های صحیح و اصولی این جزء از فروع دین یکی از رسالت های سیما تلقی می شود.
راه اندازی کرسی های آزاد اندیشی و برنامه های مستند و یا
مناظره مانند و به طور کلی تهیه برنامه های آزاد برای بحث و تبادل نظر در پیرامون این موضوع می تواند به درک بهتر و عمیق تر ابعاد این پدیده برای جوانان بینجامد. چرا که دلیل بسیاری از این هنجارشکنی های اجتماعی عناد یا مخالفت و لجبازی نیست بلکه یک تصور و یا باور غلط اجتماعی و یا حتی دینی است. و از آنجایی که بسیاری از افراد مبتلا به این ناهنجاری اجتماعی ممکن است به دلایل مختلف ارتباط صحیح و سازنده ای با آنها صورت نگرفته باشد و در نتیجه امکانی برای انتقال مفاهیم و فلسفه ها و ارزش های صحیح عقلی و دینی حجاب اسلامی و پوشش مناسب به ایشان مهیا نشده باشد فراهم آوردن این ویژه برنامه ها می تواند راهی برای ارتباط سازنده تر و تعامل منطقی تر با آنان محسوب شود.
اقدام دیگری که رسانه ملی باید انجام دهد توجه به پوشش مجریان، بازیگران و کلیه افرادی است که از تلویزیون به مردم نشان داده می شوند و به نوعی الگوسازی می شوند. همچنین معرفی
تهیه کنندگان و طراحان نمونه مدل های لباس اسلامی و یا لباس های متناسب با شان یک بانوی شیعه و مسلمان از دیگر پیشنهاداتی است که می توان برای این موضوع ارائه کرد.
آنچه در بالا ذکر شد تنها بخشی از رسالت ها و وظایف بی شماری است که رسانه ملی در قبال موضوع حجاب و هنجارسازی اجتماعی بر دوش دارد. ورود نخبگان رسانه ای و اهالی اندیشه به چگونگی تحکیم فرهنگ عفاف و حجاب از سوی صداوسیما یکی از الزامات فرهنگی امروز جامعه ماست.

فیلم‌ مبتذل،عامل کاهش سن بلوغ ‏


در تحقیقی که به تازگی بر روی 100 فیلم مستهجن برتر سینمای "هالیوود" انجام شد، محققان بخش رسانه و ارتباطات دانشکده "آنبرگ" دانشگاه "کالیفرنیای جنوبی" بدین نتیجه رسیدند که تاکید بر جاذبه جنسی زنان در این فیلم‌ها نسبت به گذشته چندین برابر شده است.فیلم های غیراخلاقی و دارای صحنه های ناپسند در کنار تغذیه نامناسب، باعث تحریکات جنسی شده و سن بلوغ دختران و پسران را 3 تا 5 سال کاهش می دهد.سن بلوغ با توجه به رشد جسمی و عقلی تعیین می شود. بلوغ جسمی ظهور علائم عبور از دوران کودکی و ورود به دنیای زنانه یا مردانه است که برای دختران و پسران دارای نشانه های معین و مشخصی است.‏بسیاری از نظریه‌پردازان فرهنگی به شدت از بلوغ جنسی زودرس فرزندان و تاثیرات منفی آن اعلام نگرانی کرده اند. از جمله این تاثیرات آن است که حتی دختران کوچک نیز به جای فعالیت‌های ورزشی و درسی به دنبال آن هستند که خود را زیبا و جذاب نشان دهند. انجمن روانشناسی آمریکا گروهی از محققان را مامور کرد تا بعد جنسی دختران و مشکلات بلوغ جنسی زودرس در آنها را مورد مطالعه قرار دهند. آنان دریافتند که پیامدهای بلوغ جنسی زودرس معضل بزرگی است که بر روی اعتماد به نفس، تعادل روحی-روانی، سلامت جسمی، امنیت فردی و پیشرفت‌های گوناگون تاثیرگذار است.‏

مادامی که فرزندانمان در محیطی زندگی می‌کنند که تصاویر خلاف عفت از زنان به راحتی منتشر می‌شود، فرهنگ نگرش ابزاری به جنس مؤنث به قوت خود باقی می‌ماند. موسسه تحقیقاتیAPA‏ گزارش داد که بلوغ جنسی زودرس پیامدهای مخرب درازمدتی دارد که از جمله آن می‌توان به از هم گسیختگی کانون خانواده و ناتوانی در برقراری روابط سالم اشاره کرد.‏با وجود این مشکلات، جای بسی امیدواری است که هنوز هم کودکان بسیاری از الگوهای رفتاری اولیه خود را از والدینشان دریافت می‌دارند. والدین می‌توانند به همراه فرزندانشان به تماشای فیلم و دیگر برنامه‌ها پرداخته و با به راه انداختن مباحثات تاثیر این فیلم‌ها بر فرزندانشان را مدیریت ‌کنند و الگوهای رفتاری مثبت و مناسب را در فرزندانشان پرورش دهند.‏جای هیچ شبهه‌ای نیست که وسایل ارتباط جمعی تمامی ابعاد زندگی فرزندانمان از انتخاب محصولات فروشگاهی گرفته تا بلوغ آنان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. با این وجود، ما می‌توانیم این تاثیرات را با مدیریت صحیح تحت کنترل درآورده و از پیامدهای بلوغ جنسی زودرس پیشگیری کنیم. والدین قادرند به فرزندان خود بیاموزند که با داشتن شخصیتی قوی‌تر، ذهنی پویاتر و قلبی رئوف‌تر به خود به عنوان اشرف مخلوقات بها دهند که قادر است دنیا را تغییر داده و تسلیم فرهنگ بی هویت نسل خود نشود.‏والدین ضمن برنامه ریزی های تربیتی و قرار دادن ورزش و فعالیت های جسمی در برنامه های روزانه فرزندان، باید مراقب رفتارهای آنها در ارتباط با تماشای فیلم ها و یا ورود به سایت ها باشند و اجازه ندهند آنها از فعالیت هایی که باعث بالا رفتن هیجان های روحی و جنسی می شود، استفاده کنند.‏برابر آمارهای موجود حدود 17هزار شبکه ماهواره‌ای باز و بدون محدودیت وجود دارد که شامل 380 کانال خاص موسیقی، 252 کانال کودک و نوجوان و 74 شبکه مد است؛ در این میان بیش از 40شبکه فارسی زبان وجود دارد که مضامین سیاسی، فیلم و سریال، شو و موسیقی و تبلیغ کالا را در بردارند.حال سئوال اساسی اینجاست که در این جنگ تمام عیار نرم که ما در وسط معرکه دشمن قرار گرفته‌ایم، چه برنامه‌ها و راهکارهایی برای مقابله با این همه شبکه ماهواره‌ای داریم؟

تلویزیون ما و ماهواره آنها


این روزها دغدغه شبکه های ماهواره ای تنها برای مسئولین نیست بلکه بسیاری از خانواده ها نیز از رسوخ این مار خوش خط و خال به درون خانه هایشان به شدت نگران هستند. شبکه هایی که هیچ یک از آداب اخلاقی جامعه را رعایت نمی کنند و با پوشش هرنوع صحنه ای به دنبال جذب مخاطبان خود هستند.
 به لحاظ فنی در159 مدار تلویزیونی در کل جهان،203 ماهواره تلویزیونی فعال است که از این تعداد در80 مدار قالب دریافت در ایران، یکصد ماهواره تلویزیونی-یعنی نیمی از ماهواره های جهان- قرار دارد.
این تعداد ماهواره ها، امکان تماشای حدود18000 شبکه تلویزیونی را در ایران فراهم می آورد. با رسیورها و دیش های معمولی می توان تا نزدیک2000 کانال ماهواره ای را در ایران با کیفیت بالادریافت کرد. شبکه هایی که اکثر قریب به اتفاق برنامه های آنها با سنت و فرهنگ ایرانی و اسلامی در تضادند و اثرات مخرب روحی و روانی بر مخاطبین ایرانی می گذارند و یکی از مهمترین تاکتیک های غرب در جنگ نرم علیه ارزش های اسلامی و ایرانی است. 
در بین شبکه های ماهواره ای که به سهولت در ایران قابل دریافت است، بیش از380 کانال خاص موسیقی وجود دارد که شبانه روز در حال پخش موسیقی، کلیپ، رقص، آهنگ های درخواستی و کنسرت هستند. عموم این برنامه ها آکنده از حرکات ضداخلاقی و اروتیکال است.  
در حالی که علاوه بر این شبکه های اختصاصی موزیکال، حدود1200 شبکه هم در خلال برنامه های خود کلیپ ها و شوهای موزیکال پخش می کنند. در حوزه کودک و نوجوان بیش از250 کانال ماهواره ای قابل دریافت در ایران است ضمن آنکه بخش مهمی از برنامه های کانال های
عمومی نیز به پخش برنامه های کودک و نوجوان اختصاص دارد.

 

ادامه مطلب ...

غیبت عفت، پاکدامنی و اخلاق در فیلم های جشنواره


جمال شورجه با اشاره به اینکه اگر فیلم های ملکه و روزهای زندگی در جشنواره، حاضرنبودند، هیئت داوران باید غمنامه منتشر می کرد، گفت: بعضی از فیلم های جشنواره بد آموزی اخلاقی داشتند.

جمال شورجه کارگردان سینما و عضو هیئت داوران سی امین جشنواره بین المللی فیلم فجر در گفتگو با خبرنگار شبستان در مورد جشنواره فیلم فجر امسال گفت: می توان این جشنواره را از دو زاویه بررسی کرد؛ یکی نحوه برگزاری که امسال خوب و با نظم و ترتیب بود و از افتتاحیه تا نمایش فیلم ها و حتی نحوه پذیرش آثار در جشنواره که فرصت آن تمدید نشد بسیار خوب بود وخوشبختانه نمایش فیلم ها نیز با حداقل تاخیر نسبت به سال های گذشته انجام شد. این نظم و ترتیب مثال زدنی نتیجه مدیریت محمد خزاعی بود که امیدوارم در سال های آینده نیز این نظم برقرار باشد. وی در مورد آثار به نمایش درآمده در جشنواره فیلم فجر گفت: ما سی و دوفیلم منتخب حاضر در بخش مسابقه را دیدیم. بعضی از آنها از نظر ساختار و محتوا چنان ضعیف بودند که از حضورشان در بخش مسابقه سینمای ایران تعجب کردم و بعضی فیلم هایی را که منتظر دیدنشان بودم در بخش مسابقه ندیدم. ابتدا باید بگویم 32 فیلم به نظرم خیلی زیاد بود و شاید می شد با 20 فیلم بخش مسابقه را به شکلی مناسب پر کرد. در مورد سطح کیفی و محتوایی فیلم های برگزیده هیئت انتخاب باید این هیئت نظر خود را بگوید اما به نظرمن ما به اهداف مورد نظری که در شعار جشنواره (اخلاق، امید، آگاهی) مطرح شده بود نرسیدیم و باید تلاش بسیار زیادی شود تا فاصله ما با سینمای مطلوب ایران که این شعارها در آن مستتر هستند کم شود. این شعارها ریشه در اعتقادات دینی ما دارد که این موضوع نیز باید در فیلم ها بیشتر از سابق لحاظ شود البته شاید در بسیاری از آثار این موضوع وجود داشته اما برای 32 فیلم بخش مسابقه سینمای ایران این قضیه صدق نمی کرد.شورجه در ادامه با اشاره به وجود مثلث عشقی در بسیاری از آثار حاضر در جشنواره گفت: دوازده فیلم از آثار بخش مسابقه یعنی 30 درصد آن به مثلث عشقی بین افراد مختلف می پرداخت که این موضوع نشان دهنده غیبت عفت، پاکدامنی و اخلاق اسلامی در فیلم های جشنواره بود که در بعضی موارد بعضی از آثار حاضر در جشنواره می توانست ایجاد انحراف و بدآموزی در جامعه بکند. این هشداری برای ما دست اندرکاران امور سینماست و خود من که عضو شورای پروانه ساخت هستم حس می کنم باید تدابیری اندیشید که سینما به اهداف کلان نظام نزدیکتر شود. این مسئله مدیریت و سیاستگذاری جدیدی را دربستر سینما می طلبد که امیدوارم با افتتاح سازمان سینمایی و حضور یک مدیریت خوب و جامع در سینما به این هدف برسیم و تولید آثار ارزشی بالاتربرود. این راهی است که باید آن را بپیماییم و در این میان خود فیلمسازان نیز باید متخلق به اخلاق اسلامی باشند و به جای سیئات از حسنات بگویند.این کارگردان با اشاره به حضور پرتعداد آثاری با مضامین سیاسی در بخش مسابقه سینمای ایران سی امین جشنواره بین المللی فیلم فجر گفت: آثارسیاسی بسیاری در جشنواره امسال حضور داشته که متاسفانه در اکثر موارد آنها تنها با استفاده از ابزار سیاست در واقع آثاری تجاری و بسیار ضعیف و کم مایه بوده اند. قطعاً اگر دو فیلم «روزهای زندگی» و «ملکه» در جشنواره فیلم فجر حضور نداشت ما باید به جای بیانیه هیئت داوران، غمنامه منتشر می‌کردیم. البته هر ساله سینمای ایران فراز و نشیب زیادی دارد و نمی توان با دیدن 32 فیلم کل سینمای ایران را مورد قضاوت قرار داد اما مشت، نمونه خروار است و دیدن این آثار نشان
می دهد که در کجای کار قرار داریم و برای بهبود سینمای ایران باید چه راهکارهایی در پیش گرفت. راهکارهایی که هم به لحاظ ساختاری و هم به لحاظ مضمونی، فیلم ها را ارتقا بخشد و امیدوارم در سازمان سینمایی اهرم هایی وجود داشته باشد که ما بتوانیم به راحتی به سینمای آرمانی برسیم.