آموزشی برای فرزندان

با فیلم، سی دی، کتاب،گفتار، رفتاری را که دوست داشته باشیم به فرزندمان آموزش می دهیم
مثلا:
نقاشی کردن، با کتاب و یا سی دی را در دسترس کودکان قرارمیدهیم و آنان هم تا حدودی یاد می گیرند و بقیه را با کلاس رفتن تکمیل می کنند، پس فرزند سه یا چهارساله ما قدرت درک مطالب را دارد، قدرت آموزش دیدن را دارد، آیا فکر نمی کنید که عروسکی که برای تشویق او هم خریده اید و یا برنامه کودکی که برای اوقات فراقتش تهیه کرده اید نیز می تواند آموزشی برای او باشد و زمینه ساز شخصیت آنان برای ورود به کلاسی همچون جامعه باشد؟
بی حجابی بعضی از فرزندانمان، آموزشی است که خود به آنان می دهیم. امیرالمومنین علی علیه السلام می فرمایند: کودکان دلشان مثل زمین خالی است هر چه در آن بکاری رشد می کند.(1)
وقتی او با عروسکی مثل باربی با پوششی نیمه عریان، برخورد می کند این خود تا حدودی آموزش است، وقتی دفتری با نقش و نگار زنان برهنه، کیفی با تصویر چهره ای پر از آرایش، و...برای فرزندانمان تهیه می کنیم  پس در جامعه نباید به دنبال نتیجه ای بهتر از باربی بگردیم.

=========================================
(1)نهج البلاغة – نامه31 (( إِنَّمَا قَلْبُ الْحَدَثِ کَالْأَرْضِ الْخَالِیَةِ مَا أُلْقِیَ فِیهَا مِنْ شَیْ‏ءٍ قَبِلَتْهُ فَبَادَرْتُکَ بِالْأَدَبِ قَبْلَ أَنْ یَقْسُوَ قَلْبُکَ وَ یَشْتَغِلَ لُبُّکَ))

خصلتی خانمانسوز

از نظر امیرالمومنین علی علیه السلام کدام یک از اعضای بدن کم سپاس ترین است؟؟؟
یک راهنمایی از پیامبر: با انجام دادن خواسته اش حسرت های طولانی گریبانت را می گیرد.
و راهنمایی دیگری از خود امیرالمومنین(ع) اگر به خواسته های این عضو بدنت عمل نکنی قلب راحت و اخلاق نیکو پیدا می کنید.(1)
.
.
.
اما جواب :
امیر المومنین علی علیه السلام می فرمایند: چیزی در بدن کم سپاستر از چشم نیست، خواسته اش را ندهید که شما را از یاد خدا باز می دارد.(2)
و امام صادق (ع) می فرماید: نگاه به نامحرم، تیری از تیرهای مسموم شیطان است و چه بسا یک نگاهی که حسرتی طولانی بر جای گذارد.(3)

بله، اسلام در دور ساختن پیروان خود از خصلت های زشت و خانمانسوز، بشارت داده و با تشویق و تنبیه و گفتن فواید و ضررها همه را آگاه کرده است.
به گفته روانشناسان یکی از ضررهای چشم چرانی که به وجود فرد ضربه می زند سادیسم است
چون فرد چشم چران با چند ساعت چشم چرانی در روز قانع نمی شود و آنقدر ادامه می دهد تا دچار بیماری روانی دیگری به نام vojeurisme شود.(4)

=====================================
پی نوشت :
(1) غرر الحکم، ص 260.  میزان الحکمه، ج 10، ص 73 و بحارالانوار، ج 50، ص 234
(2)بحارالانوار، ج 101، ص 35.
(3)بحار، ج 101، ص 40
(4)برای چشم هایت،ص34

حجاب و مبغوض ترین حلال

تا توانی پا منه اندر فراق*** ابغض الاشیاء عندی الطلاق

رسول خدا صلی ‏الله ‏علیه‏ و‏ آله مى‏ فرماید:

 «ما أحل الله شیئاً أبغضَ إلیهِ من الطلاق» [1]

درست است که خدا طلاق را حلال کرده و اجازه داده است، اما با اینکه اجازه داده، هیچ چیزی را در امور حلال به اندازه طلاق نفرت ندارد.

 «إن الله یبغُضُ کُلَّ مطلاقٍ ذَوَّاق» [2]

خدا دشمن آن انسانی است که خیلی طلاق در زندگی‏ اش هست و زن را بازیچه شهوات خودش قرار داده. دو سال با این است و طلاقش می‏ دهد. سه سال با یکی دیگر مى ‏رود، چهار سال با یکی دیگر، اصلاً این موجود کارش این است. علامت او این است که مبغوض خداست و درهای رحمت الهی به روى او بسته است.

اگر بی حجابی رواج پیدا کند، کم کم بنیاد خانواده ها متزلزل شده  و منجر به طلاق خواهد شد. طلاق در جامعه، آثار مخرب و زیان بار فراوانی دارد، آسیب هایی که برای زنان دارد، بچه های چنین خانواده هایی و ... .
به نوشته مجله ی Newsweek :« با وجودی که پس از طلاق؛ زن آمریکایی خود را آزاد تر از قبل حس می کند، ولی مطلقه های آمریکایی چه جوان و چه میانسال، شادکام نیستند و این نا شادی را می توان از میزان روز افزون مراجعات زنان به روانکاو و روانشناس؛ یا از پناه بردن به الکل و یا افزایش سطح خودکشی در میان آنان دریافت. از هر چهار زن مطلقه، یکی الکلی می شود و میزان خودکشی در میان آنها سه برابر زنان شوهر دار است.[3]
این آمار ها بخوبی اثبات می کند که با سست شدن بنیان خانواده ها که تا حدودی میتواند ناشی از خودنمایی  و بی حجابی زن ها باشد، بیشترین زیان آن متوجه خود زنان است و خودشان اولین قربانیان این پدیده هستند. آیا جلوگیری از افزایش آمار طلاق و فرزندان طلاق، دلیل خوبی برای ترویج فرهنگ حجاب در جامعه نیست! اگر کسی نظری غیر از این دارد، بگــــوید!!

منابع:

[1] . سنن ابی داود ، کتاب الطلاق ، ح 1863

[2] . جامع أحادیث الشیعة - السید البروجردی - ج 22 - ص2

[3] . مجله زن روز، شماره

حجاب و آرامش روانی

زن به دلیل این که عواطف و احساسات قوی تری نسبت به مرد دارد، از نظر روانی نفوذ پذیرتر از مرد است و در بین عوامل بیرونی، بیشتر از مرد متأثّر می شود. این تأثّر و نفوذپذیری وقتی از سوی شوهر باشد، باعث می شود وحدت و یگانگی روانی زن حفظ شود، اما وقتی از چند منبع باشد و آن زمانی است که زن بدون حجاب در اجتماع مردان نامحرم حاضر می شود، به آسانی تحت تأثیر روانی و عاطفی آنان قرار می گیرد و وحدت روانی او از بین می رود و با از بین رفتن وحدت روانی، دچار اضطراب و آشفتگی می شود .
در منابع اسلامی درباره آثار روانی حجاب و بی حجابی مطالب زیادی وجود دارد. مثلاً در آیه 60 سوره نور درباره فلسفه حجاب می فرماید: «وَ اَنْ یَسْتَعْفِفْنَ خَیْرُ لَهُنَّ»؛ و اگر «زنان» خود را بپوشانند برای آنها (خیر) بهتر است. کلمه «خیر» که به معنای سود و نفع است، مطلق است و به دلیل اطلاقش، هم شامل نفع مادی می شود و هم نفع معنوی. در آیه 53 سوره احزاب، سود و نفع حجاب مشخص تر بیان شده است، در آنجا که می فرماید: «ذلِکُم اَطْهَرُ لِقُلُوبِکُمْ وَ قُلُوبِهِنَّ»؛ این کار (حفظ حریم بین زن و مرد) برای پاکی دل های شما و آنها بهتر است. بنابراین طبق این دو آیه می توان گفت، اثر مهم حجاب برای زن، طهارت و پاکی قلبی است که مقدمه ای برای رسیدن به سلامت قلبی (قلب سلیم) است و از آن در روانشناسی به «سلامت روانی» تعبیر می شود.
در روایات نیز به تأثیر روانی حجاب بر زن اشاره شده است. امام علی (علیه السلام) در وصیّت خود به امام حسن (علیه السلام) می فرماید: «وَاکْفُفْ عَلَیْهِنَّ مِنْ اَبْصارِهِنَّ بِحِجابِکَ اِیّاهُنَّ، فَاِنَّ شِدَّهَ الْحِجابِ اَبْقی عَلَیْهِنَّ.»؛ (زنان را) در پرده حجاب نگاه دار تا نامحرمان را ننگرند، زیرا که سخت گیری در پوشش، عامل سلامت و استواری آنان است.{1}

همچنین آن حضرت در حدیث دیگری می فرماید: «صِیانَهُ الْمَرْاَهِ اَنْعَمُ لِحالِها وَ (اَدْوَمُ) لِجَمالِها»؛ پوشش و حجاب برای حال زن بهتر است و سبب دوام زیبایی او می شود.{2} منظور از حال زن در این حدیث، وضعیت روانی اوست که رعایت حجاب سبب تعادل آن می شود. و نیز پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) می فرماید: «خَیْرُ نِسائِکُم اَلْعَفیفَهُ»؛ بهترین زنان شما زنان پاکدامن و عفیف اند.{3} این روایت نیز همان چیزی را می گوید که در آیه 60 سوره نور گذشت.
شهید مطهری می گوید: حقیقت این است که بدبختی ها و سیه روزی های قدیم زن غالبا معلول این جهت بود که انسان بودن او به فراموشی سپرده شده بود و بدبختی های جدید او از آن جهت است که عمدا یا سهوا زن بودن او و موقعیت طبیعی و فطری اش، رسالتش، تقاضای غریزی اش و استعدادهای ویژه اش به فراموشی سپرده شده است . {4}
نبودن حریم میان زن و مرد و آزادی معاشرت های بی بندوبار، التهاب های جنسی را فزونی می بخشد وتقاضای برای داشتن روابط متعدد و افراطی را به صورت یک عطش روحی درمی آورد. غریزه جنسی غریزه ای نیرومند است که هرچه بیشتر اطاعت شود سرکش تر می شود . مثال جالبی در این زمینه هست، کسی که تشنه است اگر بدون آب شیرین و گوارا باشد، اگر از آب دریا بیاشامد، نه تنها تشنگی اش برطرف نمی شود، بلکه بر آن تشنگی می افزاید و شخص را تشنه تر می کند، که اگر آن شخص تحمل می کرد و آب دریا را نمی نوشید، برایش بهتر بود! « وَ اَنْ یَسْتَعْفِفْنَ خَیْرُ لَهُنَّ»؛ و اگر «زنان» خود را بپوشانند برای آنها (خیر) بهتر است . »

منابع:

1- نهج البلاغه نامه 31
2- مستدرک الوسائل، ج 14، ص 255
3- الکافی 1367، ج 5، ص 324
4- شهید مطهری؛ مجموعه آثار، ج 19، ص

آثار فردی حجاب (1)

از آنجا که ما مسلمانان معتقد هستیم که احکام اسلامی بر مبنای مصالح حقیقی و واقعی تشریع شده اند و ما با انجام دادن آنها به این مصلحت ها و منافع خواهیم رسید، و با انجام ندادن آنها متضرر خواهیم شد؛ بنابراین قعطا در وضع حکم حجاب نیز در اسلام فوائد و آثاری مترتب است که کسانی که آن را رعایت کنند از آثار آن بهره مند می شوند.
آثار حجاب را در سه زمینه می توان بررسی کرد، 1- فردی 2- خانوادگی 3- اجتماعی
البته این نتایج مربوط به آثار دنیوی رعایت کردن حجاب است و البته آثار اخروی آن بیشتر و پُر منفعت تر است.

             

آثار فردی حجاب:

اولین فایده ی حجاب در زمینه ی فردی « مبارزه با نفس » می باشد.

میل به خودنمایی وجلوه گری در سرشت زن نهفته است و می توان بطور کلی چنین گفت که از انحرافات جنسی در مردان « چشم چرانی» است که در مقابل آن در زنان انحراف « تبرج» وجود دارد؛ زنان میل به خود نمایی دارند و شاید همین جهت بوده است که اسلام زنان را به داشتن حجاب و پوششی خاص دستورداده است .  اگراین گرایش حد و مرزی معین  نداشته باشد قطعا  فساد آفرین خواهد بود. پوشش را  می توان مهمترین عامل تعدیل این میل در زنان دانست.

امام علی «علیه السلام » می فرمایند: زکاة الجمال العفاف : زکات زیبایی ، عفاف است. {1}

در نتیجه، با وجود این میل قوی در زنان حفظ حجاب و رعایت پوشش در مقابل نامحرم بزرگترین قدم در راه مبارزه با نفس است.
حال این سؤال پیش می‏آید که این قانون اسلامی تا چه اندازه با طبیعت زن سازگار است؟ آیا تبرّج و جلوه‏گری از نظر اسلام و علم بکلی مردود است، یا برای آن قانونی وجود دارد؟ اگر در وجود زن غریزه‏ای تحت عنوان «تبرّج» وجود دارد، روش‏های رشد و پرورش این غریزه چیست و چه کارکردی در زن و حفظ سلامتی او می‏تواند داشته باشد؟ چگونه می‏توان غریزه تبرّج را با حیا، که یک ویژگی فطری در زن است، جمع کرد؟ آیا حجاب و پوشش به معنای نادیده گرفتن این غریزه نیست؟ آیا همان‏گونه که عده‏ای از مخالفان حجاب می‏گویند، این محدودیت مانعی برای رشد عاطفی و روانی زن محسوب می‏شود، یا به عکس، در جهت سلامت روانی اوست؟
با جواز کشف حجاب در مقابل محارم ازجمله شوهر، این غریزه جهت  داده می شود که خودنمایی زن مختص به شوهر باشد. روایات در این زمینه توصیه های فراوانی برای مردان و بالاخص زنان دارند که این خود نشان دهنده ی جهت دار بودن این غریزه و گرایش است.
در حدیثی از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) در مورد ویژگی‏های بهترین زنان نقل شده است که فرمودند: «بهترین زنان شما زنی است که بسیار با محبت باشد، عفیف و پاک‏دامن باشد، نزد اقوامش عزیز و محترم باشد، با شوهرش متواضع و فروتن باشد، برای او خودآرایی و تبرّج داشته باشد و در برابر نامحرم عفیف باشد.» در این حدیث، دقیقا به همان تبرّجی که قرآن آن را برای زن در مقابل نامحرم ممنوع کرده، نسبت به شوهرش سفارش شده است. {2}

===================

1 ) غرررالحکم ودررالکلم حدیث: 5409

2) «اَلْوَدُودُ الْعَفیفَةُ، اَلْعَزیزَةُ فی اَهْلِها، اَلذَّلیلَةُ مَعَ بَعْلِها، اَلْمُتَبَرِّجَةُ مَعَ زَوجِها، الْحِصانُ مَعَ غَیْرِهِ.»؛ اصول کافی، ج 5، ص324.

وقتی امام معصوم میترسد...

برایم جالب بود وقتی با شهامتی مثال زدنی ایستاد و گفت: «اینکه تو به خودت شک داری به من ربطی نداره؛ من که به خودم شک ندارم. صدتا از اینام که بیان و برن من عین خیالم نیست؛ آدم اگه فکرش خراب نباشه با دیدن این قیافه ها و لباس ها طوریش نمیشه...»
وقتی دیدم داغ کرده و داره یه تیکه میره جلو، چیزی نگفتم و گذاشتم تموم حرفاشو بزنه؛ گفتم بزارم هر چی تو دلش عقده شده بریزه بیرون، منم میشم یه گوش شنوا که هیچ عکس العملی نشون نمیده.
حرفاش که تموم شد، خداحافظی کرد و رفت. منم سریع دست به قلم شدم و براش اینطور نامه نوشتم:
علی آقای گل سلام، نخواستم با جرّ و بحث کردن ناراحتت کنم ولی گفتم اگه این سخن امام صادق رو بخونی بد نیست؛
«امام صادق علیه السلام فرمودند: حضرت علی(ع) بر زنان سلام می کرد ولی کراهت داشت که بر زنان جوان سلام نماید، و می فرمود: نگران هستم از این که از صدای آنها تعجب نمایم و این کار ضررش برای من بیش از ثواب آن باشد!»(1)
علی جان فقط یک سوال باقی میماند؛ از چیزی که امام معصوم از آن خوف داشت و میترسید، تو نمی ترسی؟

(1) اصول کافی ج 2، ص 648