سلام به همه دوستان و سال نو بر شما مبارک. امیدوارم سال خوبی داشته باشید.
بحثی که این روزها در مورد پیوند عید و ایام فاطمیه مطرح شده اینه که ما فقط میتونیم 5 روز اول دید و بازدید بریم و بقیه شو باید کنج خونه بشینیم؟
اول یه سر میزنیم به رساله دانشجویی که سوالی به این مضمون پرسیده شده که مراسم ازدواج در ایام فاطمیه چه حکمی داره؟
برگزاری این نوع مراسم(ازدواج) اگر توام با معصیت و یا هتک
حرمت به حضرت زهرا (سلام الله علیها)نباشد، اشکال ندارد. اما برای مومنان
سزاوار است که حرمت این ایام را پاس بدارند و از انجام کارهای شادی آفرین بپرهیزند.
ضمن اینکه یادآوری می شود در احادیث هم گفته شده شیعیان ما
کسانی هستند که در شادی ما شادند و در حزن ما محزون اند.
مستفاد از زساله دانشجویی،ج16(به نقل از: صراط النجاه آیه الله تبریزی،ج5،س521، و دفاترسایر مراجع)
پ.ن
از این جواب میشه استنباط کرد که صرف دید و بازدید و صله رحم در ایام عید مشکلی نداره، حتی گفتن و خندیدن در حد معمول عرفی هم مشکلی نداره ولی از انجام کارهای شادی آفرین مثل گذاشتن موسیقی های شاد و رفتارهایی از این دست باید خود داری بشه....
البته اینم بگم که این حکم شرعیشه، ولی اگه کسی بتونه احتیاط کنه و توی همون چهار پنج روز اول دید و بازدیدهاشو انجام بده بهتره...
سوالی که بسیار پرسیده می شود این است که: آیا همه ی مملکت درست شده که شما طلبه ها به بیرون بودن چند تار مو گیر می دهید؟ بگذارید جوان ها خوش باشند!
جواب:
1- برای دولت ها بهترین گزینه برای آرام نگه داشتن مردم، آزادی جنسی جوانان است. بسیاری از کشورهای دنیا که از نظر اقتصادی مشکل دارند (من جمله بعضی کشورهای اسلامی) همین راه را پیش گرفته اند.
2- اگر کسی هزار مشکل داشت نباید به مشکلات او اضافه کنیم. اگر مشکل اقتصادی و ... داریم، دلیل نمی شود مشکل بی عفتی را هم به آن اضافه بکنیم.
3- قطعا همه ی مشکلات ما مشکل بی عفتی نیست. اما یکی از مشکلات ما بی عفتی است! اگر جوانان بتوانند عفت را رعایت بکنند، بسیاری از مشکلات ما حل می شود.
چرا که پسری که بتواند در مقابل نفس خود بایستد و چشم چرانی نکند، راحت تر می تواند از مال مردم چشم پوشی کند.
دختری که بتواند مسخره شدن فامیل را تحمل کند اما آرایش نکند، راحت تر می تواند پارتی بازی نکند.
شاید از این روست که امیر مومنان علی (علیه السلام) می فرماید:
العِفَّةُ رَأسُ کُلِّ خَیرٍ؛
عفّت ، سرآمد هر خوبى است. (غرر الحکم، ح 1168).
چند روزیست فتوای حضرت آیت الله العظمی
مکارم شیرازی (مد ظله العالی) در مورد امکان جدید رایتل (مکالمه ی تصویری)
نقل محافل اینترنتی شده است.
فتوای این مرجع تقلید که معمولا با تحریف در سایت ها و وبلاگ و شبکه های اجتماعی نقل می شود از این قرار است:
شخصی پس از ذکر مزایا و معایب استفاده از موبایل تصویری می پرسد:
آیا
جایز است شرکت های خصوصی یا نیمه دولتی اقدام به راه اندازی این اپراتور
(تلفن تصویری) کنند؟ حکم مساعدت و معاونت در راه اندازی چنین اپراتوری
چیست؟
ایشان در جواب می فرمایند:
اولا به یقین مفاسد این کار از
فوائد آن بیشتر است و منشاء مفاسد جدیدی در جامعه ما که متأسفانه درگیر
مفاسد مختلفی است خواهد شد و این مطلب پوشیده ای نیست؛ البته ممکن است
منافع آن چشم و گوش عدّه ای را بر روی مفاسد آشکار آن ببندد.
ثانیاً: با
توجّه به این که ضرورتی برای أصل این کار نیست بنا براین شرکت های خصوصی و
دولتی باید از آن خودداری کنند و مکلفین نیز باید از خرید آن اجتناب
نمایند مگر کسانی که مطمئن باشند از آن سوء استفاده نخواهد شد. (1)
حال سوالی که در این جا مطرح می گردد این مسأله است:
چرا مراجع تقلید و علماء دین در برخورد با پیشرفتهای بشری مخالفت می کنند؟ مسأله ای که به هنگام اختراع رادیو، تلویزیون، ویدیو، ماهواره و ... اتفاق افتاده است.
این شبهه را با ذکر دو مقدمه می توان جواب داد:
مقدمه ی اول: وقتی در اسلام امری ممنوع و حرام می شود، به دو لحاظ است.
اول: گاهی به علت این است که آن شیئ هیچ منفعت حلالی ندارد. همانند: بت. (این قسم قطعا حرام است).
دوم:
ولی گاهی یک شیئ هم استفاده ی حلال دارد و هم استفاده ی حرام. همانند:
چاقوی ضامن دار، تلویزیون، ماهواره، موبایل تصویری و ... . در این صورت
چنانچه دو شرط زیر را داشت، حلال می باشد: اول: استفاده ی حلال کم نباشد.
مثلا اگر اکثر برنامه های تلویزیون ترویج فرهنگ غرب باشد، خرید و فروش
تلویزیون حرام است. ولی اگر همین تلویزیون استفاده ی حلال زیادی داشته
باشد؛ حلال است.
تلفن تصویری هم از همین قبیل است.
چنانچه در جامعه ای استفاده ی حلال از موبایل تصویری کم باشد، تلفن تصویری حرام می گردد.
ولی اگر در همان جامعه، فرهنگ استفاده از موبایل تصویری وجود داشته باشد قطعا تلفن تصویری حرام نمی باشد.
مقدمه ی دوم: مراجع
تقلید به هنگام بیان حلال یا حرام بودن این وسایل، دو نوع مخاطب دارند.
اول: عموم مردم که استفاده کنندگان این وسایل هستند. دوم: مسوولین فرهنگی و
... .
وظیفه ی مسوولین با عموم مردم تفاوت دارد. مسوولین در ابتداء
باید فرهنگ سازی لازم جهت استفاده از این وسائل را در بین مردم تبلیغ کنند،
و سپس آن وسیله را در معرض استفاده ی عموم قرار بدهند. و کسی حق ندارد
وسیله ای که هنوز فرهنگ صحیح استفاده از آن وجود ندارد در بین مردم ترویج
دهد. همانند چاقوی ضامن دار. اگر مردمی فرهنگ استفاده از چاقوی ضامن دار را
نداشته باشند و از آن بیشتر در دعواها و منازعات خیابانی استفاده می کنند؛
هر کسی ذره ای عقل داشته باشد می گوید: باید از خرید و فروش آن جلو گیری
بکنیم.
جواب شبهه:
ایشان نسبت به مسوولین
گفته اند: به علت عدم وجود فرهنگ استفاده از این پیشرفت (= به وجود آمدن
مفاسد مختلف در جامعه) آن را در جامعه رواج ندهید. (همانند جلوگیری از خرید
و فروش چاقوی ضامن دار در جامعه ای که فرهنگ استفاده ی صحیح از آن وجود
ندارد).
همچنین نسبت به عموم مردم گفته اند: چنانچه کسی اطمینان دارد از این پیشرفت بشر، سوء استفاده نمی شود، می تواند از آن استفاده بکند.
همانگونه
که می بینید مراجع تقلید با پیشرفت بشر مخالفتی ندارند؛ و الا استفاده از
آن را در هر صورتی منع می کردند؛ لیکن آنچه علماء با آن مخالف هستند: سوء
استفاده از پیشرفت بشر در راستای فرهنگ غلط و شیطانی می باشد.
=============================