مدت مدیدی است که مردم برخی کشورهای خاورمیانه با اقدامات اعتراضی خود، درپی تغییرات اساسی در نظام اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کشورهای خود هستند. مردان و زنانی که امیدی جز خداوند و سلاحی جز پایداری ندارند. در این میان، علی رغم تبلیغات دولت های غربی مبنی بر عدم مشارکت زنان مسلمان در امور کشور خود، حضور آنان همدوش مردان دراین حرکت های اعتراضی نشان از حضور مؤثر و بیداری اسلامی زنان مسلمان منطقه دارد.
از منظر اسلام، زنان می توانند علاوه بر ایفای نقش پرارزش همسری و مادری در خانواده، در تمامی امور جامعه خویش نیز نقش آفرین باشند. در این دیدگاه، یکی از تکالیف زنان، همچون مردان، اصلاح جامعه است. در آیات قرآن خداوند به زنان و مردان به طور یکسان به کسب فضایل و ترک گناه توصیه کرده است و زنان را در اصلاح جامعه خویش از انحرافات، مؤثر می داند. مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای در این باره می فرماید: «درعرصه فعالیت های اجتماعی، سیاسی، علمی و فعالیت های گوناگون، زن مسلمان مانند مرد مسلمان حق دارد آنچه را که اقتضای زمان است و آن وظیفه ای را که بردوش خود حس می کند انجام دهد. مسئولیت حضور در جامعه و فهمیدن و علاج دردهای عمومی جامعه، هم مخصوص مرد و هم مخصوص زن است.» از نگاه ایشان زنان نمی توانند از زیر بار مسئولیت اصلاح جامعه شانه خالی کنند.
رسول گرامی اسلام (ص) در راستای احیای جایگاه برجسته زن مسلمان، با آنان جلسات علمی تشکیل می داد و از زنان نیز در امور اجتماعی و سیاسی کسب نظر می کرد. علاوه بر این در صدر اسلام، زنان در جنگ های طاقت فرسا نیز حضورداشتند و به ارائه خدمات و مداوای مجروحین می پرداختند. یکی از افتخارات بانوان مسلمان این است که اولین شهیدی که در راه اسلام، جان خویش را در زیر شکنجه مشرکان نثار کرد، «سمیه» مادر عمار یاسر از زنان مجاهد بود.
اینک زنان مسلمان در منطقه بویژه مصر، لیبی، بحرین، تونس و یمن، همچون سمیه در مقابل دشمن سینه سپر کرده اند. این حضور و شجاعت، یادآور نقش برجسته و تاریخ ساز بانوان مسلمان ایرانی در جریان انقلاب اسلامی ایران در 32 سال پیش است. زنان مصری با حضور پررنگ خود درمیان تظاهرکنندگان و درجای جای مصر ثابت کردند آنچه غربیان در مورد انزوای زنان مسلمان می گویند دروغی بیش نیست. خیابان های مصر روزهای اوج تظاهرات علیه مبارک، شاهد حضور زنان محجبه مصری بود که دوشادوش مردان به خیابان آمده و خواستار سرنگونی وی بودند. خانم مروه 25 ساله که درجمع معترضان مصری حضور داشت، می گوید: «لازم است که دراین حادثه بزرگ، زنان نیز در کنار مردان حضور یابند.» وی معتقد است نقش زنان کمتر از نقش مردان نیست و زنان نیز از وجود مشکلات در جامعه مصر رنج می برند.
زنان مصری علاوه بر حضور در خیابان ها و اعتراض به سیستم استبدادی و دست نشانده غربی، با به کارگیری فناوری های جدید ارتباطی، بویژه اینترنت، در به ثمر رساندن انقلاب، کمک شایانی کردند و حتی گاهی مدیریت فعالیت‌های این انقلاب ها در عرصه مجازی را بر عهده گرفتند. چنانکه «اسماء محفوظ» دختر جوان مصری با انتشار فیلمی بر روی صفحه شخصی وبلاگ خود در اینترنت، مردم را به قیام و انتفاضه علیه دولت دعوت کرد و با لحنی حماسی از مردان و زنان مصری خواست تا برای تحقق حقوق مدنی و کرامت انسانی خود به خیابان ها بریزند.
مشارکت زنان در انقلاب تونس، لیبی و یمن نیز توجه جهانیان را به خود معطوف کرد. حضور زنان مسلمان نشانگر رهایی آنان از قید و بندهای عرفی و مادی غرب و قیام برای کسب آزادی از شر خودکامگان سیاسی است. خانم «توکل کرمان» فعال درحوزه زنان در یمن و رهبر زنان شرکت کننده دراعتراضات اخیر در مورد حضور زنان دراین بیداری اسلامی می گوید:«زنان مسلمان عرب نقشی بزرگ، مؤثر و تاریخی را ایفا می کنند. زنان در تونس، یمن و لیبی نه تنها در صحنه انقلاب حاضرند، بلکه گاهی شعله اعتراض به دست آنها افروخته می شود.» وی در ادامه با تحلیلی دقیق می گوید: «در حالی که هدف اول و مهم همه انقلاب ها سقوط نظام مستبد سیاسی است، زنان پیش از ورود به این مرحله در انقلاب، علیه آداب و رسوم عرفی و فاقد پایه و اساس دینی پیروز شده و سپس به ایفای نقش خود درانقلاب بعدی که همان انقلاب سیاسی است، پرداختند.»
در بحرین نیز انبوهی از زنان محجبه مسلمان در کنار دیگر هموطنان خود، خواستار سرنگونی خاندان آل خلیفه هستند. بیداری اسلامی در زنان بحرینی نشانگر آگاهی آنان در باره نقش مؤثر و سرنوشت ساز خود در اصلاح جامعه خویش است. از جمله زنان برجسته ای که در این بیداری اسلامی علیه دولت آل خلیفه خروشیده است ؛ خانم «آیات القرمزی» است. آیات القرمزی دختر 20 ساله بحرینی و دانشجوی دانشکده تربیت معلم در بحرین است. وی به واسطه سرودن شعرهایی که علیه آل خلیفه سراییده، معروف و شناخته شده است. او در یکی از تجمعات در 23 فوریه 2011، شعری انقلابی بر ضد آل خلیفه سرود که به خاطر آن دستگیر شد. مضمون شعر او چنین است: «ما زندگی در قصر را نمی خواهیم و هوای ریاست هم در سرنداریم. ما مردمانی هستیم که ذلت و بدبختی را ازبین خواهیم برد. ما انسان هایی هستیم که بدون اعمال خشونت، ظلم را از اساس، ریشه کن خواهیم کرد؛ چرا که نمی خواهیم مردم در ضعف و بیچارگی خود باقی بمانند.»
این روزها در خاورمیانه، انواع شرارت ها علیه مردم مظلوم منطقه بخصوص زنان اعمال می شود. سرکوب شدید اعتراضات مردمی بویژه علیه زنان مسلمان از طریق به کارگیری اهرم های خشونت چون کشتار، ضرب و شتم، بازداشت، ربایش، شکنجه و تجاوزات آشکار صورت می گیرد. زنان مسلمان در خاورمیانه علاوه بر اینکه شاهد قتل و مجروح شدن پدر، همسر و فرزندان خود هستند، به طرز تأسف آوری مورد تهدید واقع می شوند. در بحرین شاهد پایمال شدن حقوق انسانی زنان هستیم. هم اکنون ده ها زن بحرینی در بازداشت به سر می برند که تا کنون از سرنوشت بسیاری از آنها خبری نیست. بر اساس آمار اعلام شده توسط جمعیت الوفاق بحرین، هنوز 11 پزشک زن در بازداشت به سرمی برند که نخستین آنها دکتر «ندا ضیف» است که از زمان بازداشت در 29 مارس گذشته تا کنون از او خبری نیست.
از آنجایی که زنان در بیداری اسلامی و شکل گیری این حرکت بخصوص در بحرین، اثرگذاری بیشتری داشته اند، دیکتاتورها نقشه خود را تغییر داده و با هجوم به آنان قصد دارند قیام را تضعیف کنند. حکومت بحرین قصد دارد با تهدید عفت و حریم زنان، مردم را از ادامه قیام علیه این حکومت دیکتاتوری بازدارد و بتواند بیداری اسلامی را در نطفه خفه کند. رفتار سبعانه دولت های دست نشانده با زنان وکودکان و نقض گسترده حقوق آنها این سئوال را نزد صاحب‌نظران مطرح کرده که چرا نهادهای حامی حقوق بشر در مقابل این جنایات، اقدام جدی انجام نمی دهند؟ در این رابطه زنان مسلمان ایرانی در حرکت هایی خودجوش، به نقض حقوق بانوان و هتک حرمت آنها در منطقه بخصوص بحرین، اعتراض کردند. از جمله می توان به برگزاری نشست زنان با عنوان «ادیان، حقوق بشر و زنان» در تهران اشاره کرد که با حضور نمایندگانی از سازمان های غیر دولتی، زنان و میهمانان زن از کشورهای ژاپن، سودان، بحرین، تونس، لبنان، عراق، یمن و سوریه برگزار شد. در این نشست، نمایندگان جامعه زنان ایرانی و غیر ایرانی خواستاراقدامات فوری کلیه نهادها، سازمان ها و مجامع بین المللی، جهت برقراری امنیت و پیشگیری از ظلم و تعدی نسبت به زنان در منطقه شدند. زنان معترض از سازمان های بین المللی خواستند که با متجاوزان به حقوق بشر برخورد جدی کنند. زنان حاضر در انتهای نشست، خطاب به برادران وخواهران مظلوم خود در منطقه گفتند: «قطره قطره خون شما به جریان سیلی می پیوندد که بزودی بنیاد ظلم و جور را در عالم برخواهند کرد و این وعده تخلف ناپذیر الهی است.»