این روزها ماجرای «فرنود» و اتفاقی که در برنامه کودک «خاله نرگس» در شبکه تهران افتاده، مایه
سرگرمی و اسباب وقت گذرانی هزاران ایرانی در شبکه های اجتماعی اینترنت و
وبلاگها شده است. در این میان، نکته قابل بررسی این است که چرا یک رخداد
ساده که در برنامه زنده تلویزیونی آن هم از زبان یک کودک خردسال معصوم رخ
می دهد و مجری برنامه را دچار دستپاچگی می کند، تا این اندازه مورد توجه
قرار می گیرد که برای آن صفحه فیس بوک باز می کنند و برای ثبتش در
ویکی پدیا امضا جمع می کنند؟!بی تردید پاسخهای علمی جامعه شناسان و نیز
فعالان حوزه رسانه های مجازی به این پدیده، بسیار جالب و قابل تأمل خواهد
بود، اما جالب تر این است که برای نمونه، اگر مردم پرتلاش و سخت کوشی مانند
ژاپنی ها که پیشتر از شیوه رانندگی ایرانیان ابراز شگفتی کرده بودند، از
این ذوق زدگی و جنجال بیش از اندازه ایرانی ها درخصوص یک رخداد ساده
تلویزیونی، آگاه شوند چه قضاوتی درباره ما می کنند؟ به راستی که انگار
برخی، منتظر شلیک هوایی هستند تا دنبالش بدوند و هیاهو کنند. این عادت
ایرانی ها هم مانند بسیاری دیگر از عادتهای رفتاری شان موجب شگفتی و درنگ
است!