آیا با گذشت زمان قانون حجاب هم منتفی است؟

 در قرن اتم و فضا و اینترنت، نمی توان و نباید به احکام و دستوراتی که برای بانوان در چهارده قرن پیش و بین قبایل عقب مانده و بی فرهنگ بدوی اعراب آمده است، عمل کرد.

البته چنین استدلالی فقط در مورد احکام حجاب و روابط زن و مرد ، مورد استفاده قرار نمی گیرد. بلکه افراد با طرح چنین تفاوت هایی بین زمان حال و قرن ها پیش، بازنگری در بسیاری از احکام و دستورات اسلام را لازم می دانند. بدیهی است که انسان از نظر علم و فناوری به پیشرفت های عظیمی نائل شده و طبعاً هیچکس منکر لزوم تطبیق و بهره گیری از عنصر زمان و مکان و تغییر شرایط در صدور احکام دین نیست. اما در اینگونه موارد لازم است به یک نکته توجه داشت.

پیشرفت علم، یعنی انسان امروز، مواد و موجودات اطراف خود و همچنین قوانین عالم را تا حدی شناخته و از آنها به نفع خودش استفاده برده. جاذبه ی زمین، نیروی گریز از مرکز، وراثت، مهار انرژی ها و غیره، بخشی از قوانین عالم هستند که انسان به تدریج آنها را شناخته و از آنها بهره مند می شود. ولی با وجود این همه پیشرفت و رشد علمی، انسان هنوز نتوانسته قوانین عالم خلقت را تغییر دهد. چرا که قوانین عالم، تغییر ناپذیرند و با گذشت زمان و پیشرفت بشر تغییر نمی کنند.

قوانین عالم، تغییر ناپذیرند و با گذشت زمان و پیشرفت بشر تغییر نمی کنند.

بدیهی است که این قوانین صرفاً به علومی مثل فیزیک و شیمی و ریاضی خلاصه نمی شود. و در همه ی ابعاد جهان آفرینش وجود دارند، از جمله ی آن ها خصلت ها و خصوصیاتی است که در وجود انسانها قرار داده شده که هر کدام از این ویژگی ها کارکرد خاص خود را دارند. مثلاً انسان هم مثل همه ی جانداران برای بقا، نیازمند به تغذیه است. و علم با همه ی پیشرفتی که داشته نتوانسته نیاز به تغذیه را در وجود انسان از بین ببرد. ممکن است شکل و اندازه غذا را تغییر داده باشد و مثلاً گاهی با قرص و سرم و آمپول مواد را به بدن برساند ولی نتوانسته در اصل ماجرا تغییری به وجود آورد.

از جمله این خصوصیات، وجود غریزه ی جنسی در انسانهاست و علت وجود چنین غریزه ای، لزوم زاد و ولد و بقای نوع آنهاست. براساس همین غریزه، زن و مرد نسبت به هم جاذبه و تمایل دارند. البته نوع تمایل و جاذبه مرد نسبت به زن، تفاوت دارد با نوع تمایل و جاذبه زن نسبت به مرد و هر کدام از آنها نگاه متفاوتی به دیگری دارد. در طبیعت و سرشت زن، میل به جلب توجه و دلبری و تصاحب قلب مرد قرار داده شده و در طبیعت و سرشت مرد ، میل به تصاحب و کامجویی از زن نهفته شده. وجود این خصلت ها در زن و مرد به گذشت زمان و دوران شترسواری و بیابان نشینی و یا دوران اینترنت و اتم و لیزر ربطی ندارد. تا وقتی که زن، زن است و خصلت های زنانه دارد و مرد، مرد است و خصلت های مردانه دارد و تا وقتی غریزه های طبیعی در وجود انسانها زنده است، تمایل و جاذبه بین زن و مرد برقرار است.

از نظر اسلام ، انسان برای رسیدن به هدف های متعالی خلق شده و در وجودش ابزار رسیدن به این هدف های عالی قرار دارد. مثل تمایل انسان به رشد و پیشرفت و نارضایتی از رکود و عقب ماندگی، علاقه به زیبایی، میل به خوشبختی و آرامش. جاذبه نسبت به خوبی و خیر و فضایل اخلاقی، تنفر از اسارات و انزجار از تحقیر و بعضی خصلت های دیگر که در وجود همه ی انسانها در هر جای دنیا، قرار دارد. و توجه به این خصلت ها و ویژگی ها باعث رشد و تعالی انسان خواهد شد.

  

اگر انسان همه ی فکر و ذکرش رسیدگی به نیازهای جسمی و غریزی اش باشد، از رسیدن به اهداف عالی و متعالی باز می ماند و از طرف دیگر نمی تواند این نیازها را نادیده بگیرد.

اما از طرف دیگر ، انسان به حکم اینکه یک موجود زنده است ، نیازهای جسمانی هم دارد. مثل نیاز به تغذیه و لزوم استراحت و برخوردداری از لذت های جنسی. اگر انسان همه ی فکر و ذکرش رسیدگی به نیازهای جسمی و غریزی اش باشد ، از رسیدن به اهداف عالی و متعالی باز می ماند و از طرف دیگر نمی تواند این نیازها را نادیده بگیرد. به همین دلیل اسلام برای رسیدن به هر دو جنبه ی وجودی انسان (رشد خصلت های عالی انسانی و تأمین سلامت و نیازهای بدن) راهکارهایی را ارائه کرده. از نظر اسلام، انسان موظف است به میزان لازم تغذیه داشته باشد و در حد نیاز استراحت کند و در حد اعتدال کامجویی جنسی داشته باشد.

بنابراین مردان و زنان، فقط در محیط خانواده و در کادر قانون ازدواج و همراه با پذیرش بعضی تعهدات نسبت به هم، می توانند از همسران شرعی خود کامجویی کنند. و هر کدام از آنها، از اینکه در خارج از کانون خانواده در جستجوی کامیابی باشند ، منع شده اند . مهم ترین روشی که باعث می شود چنین حد و اندازه ای رعایت شود، اینست که زنان و مردان مراقب نگاه هایشان باشند و زنان با ظاهر ساده و پوشاندن بدن، طوریکه باعث تحریک مردان نامحرم نشوند در جامعه حاضر شوند و هر مرد و زنی از انجام هر کاری که باعث تهییج و تحریک دیگری شود ، حتی نگاه خیره به هم منع شده اند. (به داستان اول مقاله رجوع کنید) زنان برای جلب توجه مردان، در معابر عمومی آرایش می کنند و یا لباس هایی می پوشند که قسمتی از بدن را برهنه بگذارد و یا لباس هایشان را به رنگ غیرمتعارف انتخاب می کنند. هر چند بعضی ها بسیار تلاش می کنند این موضوع را انکار نمایند.

انجام چنین رفتاری به هر شکل و در هر عصر و زمانی که باشد و در هر دوره ی تمدنی بشر، باعث می شود کامجویی انسانها از محیط خانواده خارج شود.