از فلسفه های حجاب

از علل حجاب (= پوشاندن زینت) این است که به زن، به چشم یک انسان نگاه شود!
حجاب یعنی پوشاندن تمام جذابیتهای جنس زنانگی. حجاب یعنی جذب انسان ها با بروز جذابیتهای انسانی.
متأسفانه پس از به انحراف کشیده شدن نهضت فمنیسم، نگاه به زن، نگاهی ابزاری شد. نگاهی به زنانگی زن و نه به انسانیت او. تا آنجا که او را تبدیل به عروسکی جهت فروش اجناس خود کرد. چرا که هنگامی که جامعه، او را با جذابیتهای زنانگی بخواهد، طبیعی است روز به روز از او خود نمایی بیشتری می طلبد.

حجاب، نه تنها مانع حضور فعال زن در اجتماع نمی شود؛
بلکه باعث جلوگیری از بروز قابلیتهای فراوان زنان در اموری خارج از انسانیت می گردد.
اسلام با دادن حجاب به زنان، در حقیقت نگاه وسیله ای بودن به زن را از بین برد.
وسیله ای برای اشباع هوس های سرکش مردان نابکار.