خدایا اگر روزی خواستی این حجاب، دو مرتبه از سر من برداشته شود آن روز را آخرین روز عمر من قرار بده که دیگر اقلا با جهل از دنیا نروم.
باز
هم می خواهم از سهیلا آرین بگویم، که چه می شود یک انسان، که در مهد به
اصطلاح آزادی زندگی می کند این چنین شیفته حجاب می شود، و حسرت می خورد از
اینکه چرا در عنفوان جوانی روی به خدا نیاورده است، آن گونه که خودش می
گوید آیه ای از قران زندگیش را متلاطم کرده است. آنجا که خداوند می فرماید:
فکر نکن همه این ها که داری مال خودت است همه از قدرت من است؛ آری جوانیت از من است، زیبائیت از من است، قدرتت از من است و....
اما ای خدا چرا ما که در ماه قران زندگی میکنیم و در کشوری با محوریت قران زندگی میکنیم این آیات بر ما اثر چندانی نمی گذارد؟
خدایا چر این آیه با ما این چنین نمی کند، که هر گاه دوستان ما به حجاب ما طعنه زدند و گفتند: این چیست بر بالای سرت؛ دستی بکشیم بر سرمان؛ و با افتخار همچون سهیلا بگوئیم این تاج بندگی ماست.