مسیحیت نه تنها احکام شریعت یهود در مورد حجاب را تغییر نداد، بلکه قوانین شدید آن را استمرار بخشید
و در برخی موارد، قدم را فراتر نهاد و با سختگیری بیشتری وجوب حجاب را
مطرح ساخت؛ زیرا در شریعت یهود، تشکیل خانواده و ازدواج امری مقدس محسوب
میشد و طبق نوشته ویل دورانت، در سن بیست سالگی اجباری بود؛۳۳ اما از
دیدگاه مسیحیت قرون اوّلیه، تجرّد، مقدس شمرده میشد.۳۴ بنابر این مسیحیت،
برای از بین بردن زمینه هرگونه تحریک و تهییج، زنان را به صورت شدیدتری به
رعایت کامل پوشش و دوری از هر گونه آرایش و تزیین فراخواند. برابر متون
تاریخی، چادر و روبند، برای همگان – حتّی برای خاتونهای اشراف – ضروری بود
و در اعیاد نیز کسی آن را کنار نمیگذاشت؛ بلکه با طلا و نقره و پارچههای
زربفت آن را تزیین مینمودند و حتّی برای تفریح نیز با حجب و حیای کامل در
مجالس انس و یا گردشهایی دور از چشم نامحرمان، شرکت میجستند. انجیل در
موارد فراوان، بر وجوب حجاب و پوشش تأکید و پیروانش را به تنزّه از اِعمال
شهوت و عفاف فراخوانده است؛ در انجیل میخوانیم: همچنین زنان پیر در سیرت
متقی باشند و نه غیبتگو و نه بنده شراب زیاده، بلکه معلمات تعلیم نیکو*
تا زنان جوان را خِرَد بیاموزند که شوهر دوست و فرزند دوست باشند* و خرداندیش و عفیفه و خانهنشین و نیکو و مطیع شوهران خود که مبادا کلام خدا متهم شود*۳۵ در «کتاب مقدس» در مورد لزوم آراستگی به حیا و کنار نهادن آرایش ظاهری چنین آمده است: همچنین زنان، خویشتن را بیارایند به لباسِ مزّین به حیا و پرهیز؛ نه به زلفها و طلا و مروارید و رختِ گرانبها* …زن با سکوت به کمال اطاعت تعلیم گیرد* و زن را اجازت نمیدهم که تعلیم دهد یا بر شوهر مسلّط شود؛ بلکه در سکوت بماند*۳۶ همچنین ای زنان، …* و شما را زینت ظاهری نباشد از بافتن موی و متحلّی شدن به طلا و پوشیدن لباس * بلکه انسانیت باطنی قلبی در لباس غیر فاسد، روح حلیم و آرام که نزد خدا گرانبهاست * زیرا بدین گونه زنان مقدسه در سابق نیز که متوکل به خدا بودند، خویشتن را زینت مینمودند.۳۷ افزون بر موارد پیشین، «عهد جدید» نیز لزوم پوشاندن موی سر، به ویژه در مراسم عبادی،۳۸ لزوم سکوت به ویژه در کلیسا،۳۹ با وقار و امین بودن زن ۴۰و نهی از نگاه ناپاک به بیگانگان را خاطرنشان ساخته، میگوید: کسی که به زنی نظر شهوت اندازد، همان دم، در دل خود با او زنا کرده است * پس اگر چشم راستت، تو را بلغزاند، قلعش کن و از خود دور انداز؛ زیرا تو را بهتر آن است که عضوی از اعضایت تباه گردد، از آن که تمام بدنت در جهنم افکنده شود*۴۱ دستورات دینی پاپها و کاردینالهای مسیحی که بر اساس آن پوشاندن صورت الزامی و تزیین موی سر و آرایش آن و تنظیم آنها در آیینه و سوراخ نمودن گوشها و آویختن گلوبند، خلخال، طلا و دستبند قیمتی، رنگ نمودن مو و تغییر صورت ظاهری ممنوع بود، شدت بیشتری رانشان میدهد.۴۲ در مورد سیره عملی زنان مسیحی، دائرهٔ المعارف لاروس میگوید: دین مسیحی، برای زن، خِمار را باقی نهاد؛ وقتی وارد اروپا شد، آن را نیکو شمرد. زنها در کوچه و وقت نماز، خمار داشتند. در قرون وسطی، خصوصاً قرن نهم، خمار رواج داشت. آستین خمار، شانه زن را پوشیده، تقریباً به زمین میرسید. این عادت تا قرن سیزدهم باقی بود.۴۳ ویل دورانت نیز در مورد سیره عملی زنان مسیحی چنین مینویسد: ساق پای زنان چیزی نبود که در ملأ عام و یا رایگان به چشم خورد…. البسه بانوان در مجالس تورنه، موضوع مهمّی برای روحانیون بود که کاردینالها، درازی جامههای خواتین را معیّن میکردند. هنگامی که کشیشان چادر و روبند را یکی از ارکان اخلاقیات عیسوی دانستند، به دستور زنها، چادرها را از مشمش ظریف و حریر زربفت ساختند… .۴۴ تصویرهایی که از پوشاک مسیحیان و زنان اروپا به جا مانده، به وضوح حجاب کامل زنان را نشان میدهد.
کی از انگیزه های پوشش ابراز صداقت در دوستی با خداوند است
لابد تا بحال بارها شاهد بوده اید که افرادی به خودتان و یا دیگران
ابراز علاقه و ارادت کرده و گاهی از الفاظی نظیر چاکرم مخلصم فدایت شوم
و عزیزم قربانت شوم و… استفاده کرده اند. اما فرض کن که روزی
به یکی از این افراد بگوئی من مبلغی پول لازم دارم در جوابت بگوید :
شرمنده ام اتفاقا من هم می خواستم همین در خواست را از تو بکنم
و بار دیگر و بار های دیگر از انجام خواسته ات سر باز زند و
تنها به همان چاکرم و فدایت شوم اکتفا کند قضاوت تو درباره او چیست ؟
آیا در دل نمی گوئی این چه دوستی ای است که از زبان فراتر نمی رود ؟
اکنون درباره رابطه خود با خدا بیندیش.
ما به خدای مهربانمان اظهار بندگی و اطاعت و دوستی می کنیم
اما نشانه صداقت در این دوستی انجام کاری است که او می پسندد.
بهترین انگیزه برای پوشش تو همین است
که بخواهی به پروردگار خودت اظهار محبت کنی
و صداقت خود را با گردن نهادن به خواسته او ثابت کنی
پس بیائیم با خدا پیمان دوستی ببندیم
بیائید برای استقبال از تنها معصوم باقیمانده عالم خود را آماده کنیم.
زنان عرب قبل از ظهور اسلام دارای پوشش شایسته نبودند
و با آشکار کردن زینت ها و نمایش برخی اندام خویش در جامعه حاضر می شدند
تا اینکه زمینه نزول آیات وجوب حجاب و حرمت خود نمائی در جامعه و مجالس عمومی
آماده شد و آیاتی به زنان ابلاغ شد
چنانچه می فرماید : در خانه های خود قرار بگیرید و همانند دوران جاهلیت نخستین
که زنان به منظور خود نمائی از منزل خارج می شدند
در میان مردم ظاهر نشوید
منظور این نیست که زن به طور کلی در خانه بنشیند بلکه این است که
برای خودنمائی و نمایش جاذبه های زنانه در میان مردم حاضر نشود
منظور از جاهلیت نخستین چنانچه تفاسیر گویند
جاهلیت قبل از بعثت رسول گرامی اسلام(ص) بوده که در آن عصر
وضعیت پوشش زنان عفیفانه و خودپسندانه نبوده است و بنابراین طبق این آیات
(نور -۳۱ )خود آرائی و خود نمائی و بدحجابی زنان عمل جاهلانه ای است که
زنان عصر جاهلیت قدیم به آن مبتلا بودند و زنان مسلمان
نباید زیر بار چنین ننگی بروند.
اما چه شده است که زنان و دختران امروزی با توجه به گوشزدی که
قرآن کرده و به آنها گفته است که گول این فریب شیطان را نخورند
ولی باز دختران جوان و حتی برخی مادران نیز در این دام شیطانی
گرفتار شده اند.
این دخترانی که در خیابان آرایش کرده قدم می زنند
این دخترانی که موهای خود را برای جلب نظر بیرون می آورند
این دخترانی که با لخت کردن ساق دست و پای خود جلب توجه می کنند
این دخترانی که مانتوهای آنچنان تنگی می پوشند تا به آنها نگاه شود
این ها همه و همه کسانی هستند که فریب شیطان را خورده اند
بیائید برای استقبال از تنها معصوم باقیمانده عالم خود را آماده کنیم.