هر چیزی زکاتی دارد. مثلاً خدای متعال ثروتی به کسی عنایت میکند،
شکرانه‌‌ی آن، دادن زکات است. زکات دو معنا دارد: یکی هرس کردن و از حشو زواید
پاک کردن است و دیگری رویش و بالندگی. لذا در احادیث مثلاً داریم زَکاةُ العِلمِ نَشرُهُ[1]؛
زکات دانش این است که انسان دانایی‌هایش را از دیگران دریغ نکند و به آنها هم بیاموزد.
امیرالمؤمنین علیه‌السّلام فرمود: زَکاةُ الجَمالِ، العِفافُ[2]؛ شکر زیبایی، پاک کردن روح و
وجود خویش از آلایش‌ها و زمینه‌سازی برای رشد و تعالی روح، عفاف است.
لذا زن زیبا در مقام زکات زیبایی و جمالش، باید عفّت و پاکدامنی و حیا و پوشیدگی را پیشه کند.
پیغمبراکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) مطلب تکان دهنده‌ای به حضرت زهرا
(سلام‌الله‌علیها) فرمودند: یا فاطمةُ! ما مِن اِمرأَةٍ تَزَیَّنَت حُسنَها وَ خَرَجَت مِن
بَیِتها بِأَحسَنِ مَلبوسٍ حَتّی یَنظُرَ اِلَیهَا النّاسُ، اِلاّ لَعَنَها مَلائِکَةُ السَّمواتِ و
الاَرَضینَ وَ کانَت فی غَضَبِ الله حَتّی تَموتَ وَ یُؤمَرُ بِها اِلَی النّار[3]:
ای فاطمه جان! هیچ زنی نیست که زیبایی‌ها و جمال خود را زینت کند
و با زیباترین و نیکوترین جامه‌های خود از خانه خارج شود تا نگاه مردمان را به
سوی خویشتن جلب کند، مگر اینکه همه‌‌ی ملائکه‌‌ی آسمان‌ها و زمین او را لعنت و
نفرین خواهند کرد و تا زمان مرگ در غضب و خشم الهی خواهد بود و پس از مرگ،
فرمان داده می‌شود که او را در دل آتش بیفکنند.
1. آمدی، غررالحکم، ص 44.
2. آمدی، غررالحکم، ص 256.
3. قائمی ، در مکتب فاطمه ، بخش 6 ، فصل 17 ، فراز در زینت ها
کل متن برگرفته شده از مقاله حجاب و حقوق زن نوشته مهدی طیب!